Gerard Denhoff (podstoli wielki litewski)
Wygląd
Denhoff | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
ok. 1632 |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Katarzyna von Dohna |
Żona |
Anna Beata von Goldstein |
Dzieci |
Maria Eleanora |
Gerard Denhoff (ur. 5 lipca 1632 w Waldau, zm. 3 stycznia 1685 w Willkamm lub w Szwekszniach[2]) – dworzanin królewski, chorąży nadworny koronny 1661, cześnik wielki litewski 1661, podstoli wielki litewski 1666, starosta telszewski.
W 1669 r. uczestniczył w elekcji króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego.
Rodzina
[edytuj | edytuj kod]Brat Ernesta i Fryderyka. Poślubił Annę Beatę von Goldstein, córkę szwedzkiego feldmarszałka, Johann Arenda[3]). Mieli czworo dzieci:
- Maria Eleanora (1664–1723), żona grafa Ahasverusa Gerharda von Lehndorff[4][5];
- Bogusław Ernest Denhoff (1665–1723), generał wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego, pierwszy mąż Marianny z Bielińskich , metresy Augusta II Mocnego;
- Magnus Johann (1667–1723), holenderski generał, mąż Marii Elisabeth von Schlieben[6]
- Katarina (1669–1752), druga żona gen. Johanna Friedricha von Schlieben , a następnie Theodora von Tettau, Obermarschalla[7];
- Sophia Karolina[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Gerhard Graf von Dönhoff. geni.com. [dostęp 2024-04-22].
- ↑ Marek Minakowski: Gerhard hr. Dönhoff. sejm-wielki.pl. [dostęp 2024-04-22].
- ↑ Johann Arend von Güldenstern (Johann Arend von Goldstein bzw. von Gyldenstierne). worldhistory.de. [dostęp 2024-04-22]. (niem.).
- ↑ Gerhard von Dönhoff. gw.geneanet.org. [dostęp 2024-04-23]. (ang.).
- ↑ Gerhard Graf von Dönhoff[. martius-familie.de. [dostęp 2024-04-23]. (niem.).
- ↑ Portret Magnusa Johanna Doenhoffa (ur. 1667). Wirtualne Muzeum Warmii i Mazur. [dostęp 2024-04-23].
- ↑ Gerhard von Dönhoff, Reichsgraf. worldhistory.de. [dostęp 2024-04-23]. (niem.).
- ↑ Sophia Karolina Gfin von Dönhoff. geni.com. [dostęp 2024-04-23].
Literatura
[edytuj | edytuj kod]- Czesław Chowaniec: Denhoff Gerard (ok. 1632-1685) podstoli litewski. W: Polski Słownik Biograficzny. Władysław Konopczyński (red.). T. 5: Dąbrowski Jan Henryk – Dunin Piotr Stanisław. 1939–1946, s. 110.