Giovanni Gerolamo Saccheri
| Data i miejsce urodzenia |
5 września 1667 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 października 1733 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Prezbiterat |
1694 |
Giovanni Gerolamo Saccheri (ur. 5 września 1667 w San Remo, zm. 25 października 1733 w Mediolanie[1]) – jezuita i matematyk[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wstąpił do zakonu w wieku 18 lat. W roku 1690 wyjechał na studia do Mediolanu, gdzie oprócz filozofii i teologii studiował również matematykę, zachęcony przez Tomasso Cevę, brata Giovanniego Cevy. W 1694 otrzymał święcenia kapłańskie.
Od roku 1697 aż do śmierci wykładał filozofię, teologię i matematykę na uniwersytecie w Pawii. Krótko przed śmiercią opublikował Euclides ab omni noevo vindicatus (w wolnym przekładzie: Geometria Euklidesa wolna od błędów), która uważana jest za pierwsze dzieło poświęcone geometrii nieeuklidesowej[3]. Saccheri starał się w niej dowieść pewnika Euklidesa o prostych równoległych metodą sprowadzenia do sprzeczności, jednak wyniki jakie otrzymał były pierwszymi twierdzeniami geometrii hiperbolicznej. W tak zwanym czworokącie Saccheriego rozpatrywał hipotezy kąta ostrego, prostego i rozwartego. Udowodnił nieprawdziwość hipotezy kąta rozwartego oraz równoważność hipotezy kąta prostego z aksjomatem Euklidesa. Po popełnieniu błędu w rozumowaniu doszedł do wniosku, że hipoteza kąta ostrego jest nieprawdziwa. Jego wyniki zostały później udowodnione przez Legendre’a[3]. Dzieło to wyprzedzało swoją epokę i zaginęło, odkrył je ponownie dopiero Eugenio Beltrami.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Saccheri Giovanni Girolamo, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-10-14].
- ↑ Бородин А. И., Бугай А. С.: Биографический словарь деятелей в области математики. Киев: Радянська школа, 1979, s. 439. (ros.).
- ↑ a b Бородин А. И., Бугай А. С., op. cit.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
John J. O'Connor; Edmund F. Robertson: Giovanni Gerolamo Saccheri w MacTutor History of Mathematics archive (ang.) [dostęp 2021-10-24].
