Giulio Cesare Gabussi
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Giulio Cesare Gabussi, także Gabucci, Gabusi, Gabutio, Gabutius, Gabuzio, Gabuzzi[1] (ur. 1555 w Bolonii, zm. 12 września 1611 w Mediolanie[2]) – włoski kompozytor.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Uczył się w Rawennie u Costanzo Porty, następnie do połowy 1582 roku działał jako kapelmistrz w Forlì[1]. W 1584 roku z rekomendacji Porty został kapelmistrzem katedry w Mediolanie[1]. W latach 1601–1602 przebywał w służbie na dworze Zygmunta III Wazy[1][2].
Wydał 2 zbiory madrygałów 5-głosowych (Wenecja 1580 i 1598), zbiór motetów 5- i 6-głosowych (Wenecja 1586) i Te Deum na 4 głosy (Mediolan 1589)[2]. Należał do przedstawicieli klasycznej polifonii, jego kompozycje uznawane były przez współczesnych za wzorcową realizację wytycznych soboru trydenckiego[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 200. ISBN 83-224-0344-5.
- ↑ a b c Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1208. ISBN 0-02-865527-3.