Glaźna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Glaźna
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Lokalizacja

Wysoczyzna Damnicka

Struga
Długość 15 km
Źródło
Miejsce staw w Wielogłowach
Wysokość

ok. 32 m n.p.m.

Współrzędne

54°28′23″N 17°09′34″E/54,473056 17,159444

Ujście
Recypient Słupia
Miejsce

na zachód od Krępy Słupskiej

Wysokość

ok. 19 m n.p.m.

Współrzędne

54°24′59″N 17°01′38″E/54,416389 17,027222

Położenie na mapie gminy Redzikowo
Mapa konturowa gminy Redzikowo, po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu słupskiego
Mapa konturowa powiatu słupskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”

Glaźna[1] (niem. Glaskow) – struga[1] w Polsce, w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminach Damnica i Słupsk, na Wysoczyźnie Damnickiej, w otulinie Parku Krajobrazowego „Dolina Słupi”. Ma łączną długość 15 km i jest prawym dopływem Słupi.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Polska nazwa Glaźna została nadana 1 października 1948 zgodnie z Rozporządzeniem Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 października 1948 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości, zastępując niemieckie Glaskow[2]. Nazwa ma pochodzenie słowiańskie i wywodzi się od psł. *glězъkъ „kamień bursztynowy”. Nazwa niemiecka jest ponowieniem pierwotnej nazwy słowiańskiej[3]. Od nazwy strugi wywodzą się także nieużywane obecnie nazwy: zaginionej wsi Glassow (pol. *Głazkowo)[4] oraz pasma podmokłych terenów wzdłuż granicy między miastem a gminą wiejską Słupsk Glaskow Miss lub Glaskower Bruch[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 69, ISBN 83-239-9607-5.
  2. Rozporządzenie Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 października 1948 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości. (M.P. z 1948 r. nr 78, poz. 692)
  3. Witold Iwicki, Toponimia byłego powiatu słupskiego, Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1993, s. 132.
  4. Witold Iwicki, Toponimia byłego powiatu słupskiego, Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1993, s. 41.
  5. Witold Iwicki, Toponimia byłego powiatu słupskiego, Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1993, s. 132.