Gnaphosa rasnitsyni
| Gnaphosa rasnitsyni | |||
| Marusik, 1993 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Gnaphosa rasnitsyni | ||
| Synonimy | |||
| |||
Gnaphosa rasnitsyni – gatunek pająka z rodziny worczakowatych. Endemit Mongolii.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1993 roku przez Jurija Marusika na łamach „Arthropoda Selecta”[1][2]. Jako lokalizację typową wskazano Bachar na północ od Cecen-Ula w ajmaku bajanchongorskim w Mongolii. Epitet gatunkowy nadano na cześć Aleksandra Rasnicyna, który odłowił holotyp[1]. W 2013 roku opisany został przez Jurija Marusika, Aleksandra Fomiczewa i Michaiła Omełkę pod nazwą Gnaphosa ustyuzhanini; jako miejsce typowe wskazano pasmo Arszantyn nuuru w ajmaku kobdoskim, a epitet gatunkowy nadano na cześć lepidopterologa Petra Ustjużanina[3]. W 2017 roku został on przez Marusika i Fomiczewa zsynonimizowany z G. rasnitsyni[4].
G. rasnitsyni tworzy grupę spokrewnionych gatunków z G. esyunini, G. khovdensis i G. serzonshteini[4].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Samica osiąga od 13,5 do 17,5 mm długości ciała przy karapaksie długości od 6,7 do 7 mm i szerokości od 4,8 do 5 mm[1], a samiec 9 mm długości ciała przy karapaksie długości 5 mm i szerokości 3,7 mm[3]. Ubarwienie karapaksu jest jasnobrązowe u samicy[1], a brązowe u samca[3]. Przynajmniej u samca szczękoczułki są ciemnobrązowe, warga dolna, szczęki i sternum brązowe, a odnóża jasnobrązowe[3]. U samicy opistosoma (odwłok) jest szarobrązowa[1], a u samca szara[3]. Genitalia samicy odznaczają się sercowatym dołkiem płytki płciowej[4], zaokrąglonymi jej bocznymi krawędziami[1] i tak długą jak szeroką kieszonką jej trzonka oraz wulwą o poziomo rozciągniętych zbiornikach nasiennych i ku przodowi przesuniętych przewodach zapłodnieniowych[4]. Nogogłaszczki samca mają apofizę goleni krótszą niż połowa jej długości, lekko zakrzywioną, w odsiebnej połowie trójkątną z ostrym zakończeniem, apofyzę medialną dużą i w górnej części spłaszczoną oraz embolus o piłkowanej przednio-bocznej części błoniastej, bardzo drobnym ząbku u podstawy[3] i pozbawiony dużego, skierowanego przednio-bocznie kolca[4].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Pająk ten zasiedla górskie stepy o kamienistym podłożu. Znajdywany jest głównie pod kamieniami na rzędnych od 1560 do 2600 m n.p.m.[4][3]
Gatunek palearktyczny, endemiczny dla Mongolii, znany z ajmaków bajanchongorskiego, kobdoskiego i centralnego[5][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Yuri M. Marusik. Three new wandering spider species (Aranei Lycosidae Gnaphosidae) from Mongolia. „Arthropoda Selecta”. 2 (1), s. 77-81, 1993.
- ↑ Gnaphosa rasnitsyni Marusik, 1993. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2024-01-22].
- ↑ a b c d e f g Alexander A. Fomichev, Yuri M. Marusik, Mikhail M. Omelko. A new species of Gnaphosa Latreille, 1804 (Aranei: Gnaphosidae) from western Mongolia. „Arthropoda Selecta”. 22 (2), s. 153-156, 2013.
- ↑ a b c d e f g Alexander A. Fomichev, Yuri M. Marusik. A survey of East Palaearctic Gnaphosidae (Araneae). 8. New data on Berlandina and Gnaphosa from Mongolia. „Zootaxa”. 4258 (1), s. 69-80, 2017b. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.4258.1.5.
- ↑ Yuri M. Marusik, Mikhail M. Omelko. A survey of East Palaearctic Gnaphosidae (Araneae). 3. On new and poorly known Gnaphosa Latreille, 1804. „Zootaxa”. 3894 (1), s. 10-32, 2014. Magnolia Press. DOI: 10.11646/zootaxa.3894.1.4.