Goździeniec zaostrzony
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
goździeniec zaostrzony |
| Nazwa systematyczna | |
| Clavaria falcata Pers. Neues Mag. Bot. 1: 118 (1794) | |
Goździeniec zaostrzony (Clavaria falcata Pers.) – gatunek grzybów należący do rodziny goździeńcowatych (Clavariaceae)[1]
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Clavaria, Clavariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
- Clavaria falcata var. candida Alb. & Schwein. 1805
- Clavaria falcata var. citrinipes Quél. 1883
- Clavaria falcata Pers. 1794 var. falcata
- Clavaria falcata var. obtusa Pers. 1797
- Clavaria falcata var. obtusata (Pers.) Pers. 1801
- Clavaria obtusa Pers. 1797
- Stichoclavaria falcata (Pers.) Ulbr. 1928
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Pojedynczy ma postać maczugowatej pałeczki o wysokości do 6 cm i grubości 2–4 mm, zazwyczaj prostej, czasami robakowato wygiętej. Wierzchołek jest spiczasto zakończony, często w postaci obumarłego, brązowoczarnego kończyka. Powierzchnia gładka, matowa, nieprzezroczysta, biaława lub kremowa, przy podstawie często brązowa. Miąższ miękki i delikatny, bez wyraźnego zapachu i smaku[4].
- Cechy mikroskopowe
Zarodniki o rozmiarach 7,7-8,6-9,5 × 6,4-7,4-8,4 μm; Q = 1,0-1,2-1,3; Vm = 248 μm³, kuliste lub prawie kuliste, dekstrynoidalne, hialinowe, gładkie z wyraźnym dzióbkiem. Podstawki ze sprzążkami[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Znane jest występowanie tego gatunku głównie w Europie. Występuje tutaj od Francji po północne rejony Półwyspu Skandynawskiego (około 69° szerokości geograficznej). Ponadto odnotowano jego występowanie na zachodnim wybrzeżu USA i w Maroku[5]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status R – gatunek potencjalnie zagrożony z powodu ograniczonego zasięgu geograficznego i małych obszarów siedliskowych[6]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Niemczech i Norwegii[3]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano 5 stanowisk tego gatunku[3].
Saprotrof. Owocniki rosną na ziemi w lasach i zaroślach, wśród traw i mchów, czasami na spaleniskach, od sierpnia do października[3]. Zazwyczaj rosną kępkami[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum. [dostęp 2017-12-23]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2017-12-23]. (ang.).
- ↑ a b c d Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c Weißes Spitzkeulchen Clavaria falcata Persoon ex Fries. [dostęp 2017-12-24].
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2017-12-23].
- ↑ Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.