Godzinki Joanny z Évreux
Godzinki Joanny z Évreux – niewielkich rozmiarów iluminowany rękopis godzinek, wykonany dla Joanny z Évreux, trzeciej żony króla francuskiego Karola IV Pięknego[1].
Stanowi część kolekcji The Cloisters Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku (sygnatura MS. 54.1.2).
Opis
[edytuj | edytuj kod]Rękopis ma wymiary 89 × 62 mm i liczy 209 kart. Spisany został na welinie. Monochromatyczne iluminacje wykonano czarną farbą, którą nakładano ze zróżnicowaną intensywnością (technika en grisaille), z użyciem tempery i atramentu oraz złotej folii (listki złota malarskiego)[1].
Manuskrypt zawiera 25 całostronicowych miniatur, ozdobne inicjały i około 700 umieszczonych na marginesach drolerii, przedstawiających biskupów, grajków, tancerzy, pątników oraz różne gatunki rzeczywistych i mitycznych zwierząt[1].
Czas i okoliczności powstania
[edytuj | edytuj kod]Rękopis powstał na pewno między rokiem 1325 a 1328[1], w okresie, gdy Joanna z Évreux była tzw. królową królującą (małżonką aktualnie panującego władcy Francji)[2]. Prawdopodobnie godzinki zostały zamówione przez Karola IV jako prezent ślubny dla żony[3].
Na podstawie analizy ikonograficznej wykonanie godzinek przypisano warsztatowi paryskiego iluminatora Jeana Pucelle'a[3].
Proweniencja
[edytuj | edytuj kod]Po śmierci Joanny z Évreux manuskrypt stał się własnością Karola V Mądrego, następnie trafił do kolekcji Jana de Berry. W późniejszych wiekach stanowił własność prywatną, w XIX wieku znalazł się w zbiorach rodziny Rothschildów. W 1954 roku został zakupiony przez Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku.
Galeria
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d The Metropolitan Museum of Art Guide. New York: The Metropolitan Museum of Art, 2000, s. 402. ISBN 0-87099-710-6.
- ↑ Służby nadworne rodziny królewskiej (maisons royales). W: Wojciech Stanisław Magdziarz: Uwodziciele władzy. Geneza i organizacja dworu Ludwika XIV. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2013, s. 147. ISBN 978-83-01-17351-7.
- ↑ a b Urszula Borkowska. Chrześcijańskie modlitewniki w średniowieczu. „Kwartalnik Historyczny”. XCII (1985). s. 665. ISSN 0023-5903.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- The Grove Encyclopedia of Medieval Art and Architecture. edited by Colum Hourihane. T. 3. Oxford: Oxford University Press, 2012. ISBN 978-0-19-539536-5.
- Urszula Borkowska. Chrześcijańskie modlitewniki w średniowieczu. „Kwartalnik Historyczny”. XCII (1985). s. 645–672. ISSN 0023-5903.