Grob G 112
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ |
samolot sportowy |
Konstrukcja |
wolnonośny dolnopłat o konstrukcji kompozytowej, podwozie trójkołowe – stałe |
Załoga |
2 (pilot, pasażer) |
Historia | |
Data oblotu |
4 maja 1984 |
Dane techniczne | |
Napęd |
1 silniki tłokowy Grob 2500F1 |
Moc |
90 KM (66 kW) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
11,00 m |
Długość |
6,89 m |
Wysokość |
2,15 m |
Powierzchnia nośna |
12,32 m² |
Masa | |
Własna |
530 kg |
Użyteczna |
220 kg |
Startowa |
750 kg |
Zapas paliwa |
100 dm³ |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
220 km/h |
Prędkość przelotowa |
185 km/h |
Zasięg |
1550 km |
Długotrwałość lotu |
5,5 – 12,5 godz. |
Rozbieg |
250 m |
Dobieg |
510 m |
Dane operacyjne | |
Liczba miejsc | |
1 | |
Użytkownicy | |
Niemcy |
Grob G 112 – niemiecki samolot sportowy z lat osiemdziesiątych XX wieku
Historia[edytuj | edytuj kod]
Na początku lat osiemdziesiątych XX wieku niemiecka wytwórnia lotnicza Grob Flugzeugbau z Mindelheim Mattsies, dotychczas specjalizująca się w budowie kompozytowych szybowców wysokowyczynowych, podjęła pracę nad projektem dwumiejscowego samolotu sportowego.
Prototyp samolotu Grob 112 został oblatany 4 maja 1984 roku i został wyposażony w specjalnie dla niego skonstruowany silnik tłokowy Grob 2500F1. Do tego silnika może być stosowane nawet paliwo samochodowe, co zapewnia, że samolot może tankować w dowolnym miejscu. Inną innowacją w tym samolocie jest możliwość jego hangarowania w standardowym garażu samochodowym po złożeniu skrzydeł. Samolot ten zbudowany był w systemie STOL.
Samolot Grob G 112 stanowił próbę wprowadzenia dwumiejscowego samolotu klubowego dla klasy tanich samolotów sportowych, zdominowanych przez samoloty czteromiejscowe oraz próbę wylansowania nowego ekonomicznego silnika. Próba ta jednak nie powiodła się i ostatecznie samolot nie wszedł do produkcji seryjnej.
Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]
Samolot Grob G 112 to wolnonośny dolnopłat z konwencjonalnym usterzeniem w układzie krzyżowym. Konstrukcja kompozytowa.
Podwozie trójkołowe stałe z przednim kółkiem i kołami osłoniętymi owiewkami.
Skrzydła dwudzielne, o obrysie trapezowym z poszerzeniem do przodu w partii przykadłubowej, posiadają duże klapy wysklepiające profil skrzydła oraz lotki. Dla ułatwienia hangarowania połówki skrzydła składają się wzdłuż kadłuba. Automatyczne łączenie napędów klap i lotek wyklucza błędy przy montażu skrzydła i nie wymaga skomplikowanej obsługi.
Usterzenie wolnonośne o obrysach trapezowych, ze statecznikami i sterami. Usterzenie kierunku z dużym skosem, ster wysokości z trymerem.
Za silnikiem w przedniej części kadłuba znajduje się kabina o szerokości 1,2 m z dwoma fotelami obok siebie, z odchylanymi siedzeniami dla ułatwienia dojścia do przestrzeni bagażowej w tylnej części kadłuba. Kabina osłonięta owiewką ze stałą częścią przednią i tylną oraz środkową, której połówki otwierają się do góry i są w tym położeniu blokowane.
Napęd stanowi silnik tłokowy typu bokser 4-cylindrowy Grab 2500F1, napędzający dwułopatowe śmigło Grob o stałych obrotach. Kadłubowy zbiornik paliwa zawiera 100 dm³ paliwa.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcie Grob G 112. aac-berlin.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2001-02-27)].