Przejdź do zawartości

Grzegorz Karziewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzegorz Karziewicz
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1937
Topola Szlachecka

Zawód, zajęcie

prawnik

Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Stanowisko

członek Trybunału Stanu (1991–1997)

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Grzegorz Jerzy Karziewicz (ur. 1 lipca 1937 w Topoli Szlacheckiej[1]) – polski prawnik, adwokat i sędzia, członek Trybunału Stanu (1991–1997).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1961 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Odbył aplikację sędziowską, orzekał jako asesor sądowy w Gdańsku i Elblągu, a od 1964 jako sędzia Sądu Powiatowego w Tczewie. W latach 1966–1971 był prezesem tego sądu. W 1971 podjął pracę jako radca prawny, zaś w latach 1978–1997 praktykował w zawodzie adwokata[1].

W 1980 nawiązał współpracę z Komisją Interwencji przy Komisji Interwencji przy MKZ „Solidarność”[1]. Po wprowadzeniu stanu wojennego bronił oskarżanych w procesach politycznych (m.in. Edmunda Krasowskiego, Bogdana Lisa i Czesława Nowaka[2]). W czasie wyborów czerwcowych w 1989 Komitet Obywatelski „Solidarność” rekomendował go na wiceprzewodniczącego wojewódzkiej komisji wyborczej[1].

W latach 1989–1995 dziekanem Okręgowej Rady Adwokackiej w Gdańsku, zasiadał w Naczelnej Rady Adwokackiej[1]. W latach 1991–1997 przed dwie kadencje pełnił funkcję członka Trybunału Stanu. W 1997 powołany na sędziego Sądu Apelacyjnego w Gdańsku[2], w 2004 przeszedł w stan spoczynku[1].

W wyborach w 1993 bez powodzenia kandydował do Senatu z ramienia Unii Demokratycznej[3]. W 2009, za wybitne zasługi w kształtowaniu państwa prawa, a w szczególności za działalność na rzecz zachowania praworządności w czasach PRL, odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[4]. Wyróżniony także m.in. odznaką „Adwokatura Zasłużonym”[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]