Grzybówka niebieskawa
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
grzybówka niebieskawa |
| Nazwa systematyczna | |
| Mycena subcaerulea Sacc. Syll. fung. (Abellini) 5: 263 (1887) | |
Grzybówka niebieskawa (Mycena subcaerulea Sacc.) – gatunek grzybów z rodziny grzybówkowatych (Mycenaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Mycena, Mycenaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Takson ten opisał w 1887 r. Pier Andrea Saccardo. Synonim: Agaricus subcaeruleus Peck 1793. Nie jest natomiast synonimem Agaricus subcaeruleus With. 1792[1].
Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[2]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica do 2 cm, początkowo stożkowaty, potem szeroko stożkowaty, w końcu dzwonkowaty. Brzeg zazwyczaj podwinięty. Podczas wilgotnej pogody jest śliski i lepki. Powierzchnia gładka, ewentualnie przy brzegu ziarenkowata lub pylista, u młodych owocników niebieska, wkrótce jednak brązowa do szarobrązowej z niebieskawym brzegiem[3].
Przyrośnięte do trzonu; dość gęste lub gęste, białawe lub bladoszare[3].
Wysokość 3–8 cm, grubość 1–2 mm, kruchy, walcowaty, wydrążony. Powierzchnia drobno oprószona, początkowo przy wierzchołku niebieskawa, ale wkrótce ogólnie szaro do brązowawa. Podstawa pokryta grzybnią, początkowo niebieską, ale wkrótce białą[3].
Bez wyraźnego zapachu i smaku[3].
- Cechy mikroskopowe
Zarodniki 6–8 × 6–7 µm, młode amyloidalne, w stanie dojrzałym słabo amyloidalne, niemal kuliste, gładkie. Brak pleurocystyd. Cheilocystydy liczne, 32–60 µm długości, cylindryczne lub prawie wrzecionowate. Strzępki w skórce kapelusza typu ixotrichoderma[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Grzybówka niebieskawa w Ameryce Północnej występuje na wielu stanowiskach[4]. W Polsce do 2003 r. jedyne jej stanowisko podał Władysław Wojewoda w Puszczy Niepołomickiej w 1999 r. z uwagą, że jej rozprzestrzenienie i stopień zagrożenia nie są znane[2].
Grzyb saprotroficzny. Występuje w lasach liściastych[2]. W Ameryce Północnej rośnie na szczątkach twardego drewna, zwłaszcza dębów. Owocniki samotnie lub w rozproszeniu, często na pniakach lub w ich pobliżu. Pojawiają się wiosną i ponownie jesienią[3].
Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]
Łatwe do identyfikacji są tylko młode owocniki grzybówki niebieskawej o niebieskawej barwie. Barwa ta szybko jednak zanika i starsze owocniki stają się trudne do identyfikacji. Wówczas konieczna jest żmudna identyfikacja na podstawie cech mikroskopowych. Podobna jest grzybówka modrooliwkowa (Mycena amicta), ale rośnie na drewnie drzew iglastych. Pod mikroskopem ma zarodniki eliptyczne, a nie prawie kuliste[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-04-24] (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda. Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f g Michael Kuo, Mycena subcaerulea [online], Mushroom Expert [dostęp 2021-04-24] (ang.).
- ↑ Discover Life [online] [dostęp 2021-04-24] (ang.).