Guairá (wodospad)
24°04′23″S 54°17′02″W/-24,073056 -54,283889
| |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Wysokość | |
| Najwyższa pojedyncza struga |
40[1] m |
| Średni przepływ |
13 309 (średnia)[1] m³/s |
| Rzeka zasilająca | |
Położenie na mapie Paragwaju  | |
| 24°04′23″S 54°17′02″W/-24,073056 -54,283889
| |
Guairá (hiszp. Saltos del Guairá, port. Salto das Sete Quedas do Guaíra[2]) – nieistniejący już wodospad na rzece Parana.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Wodospad położony był na podłożu bazaltowym[3] na rzece Parana[4] i tworzony był przez 18 progów[2]. Wodospady powstały w miejscu, gdzie rzeka Parana przecina piaskowcowe góry Sierra de Maracayú. Tworzący się kanion zwężał w tym miejscu koryto rzeki z 381 do 61 metrów[2].
Ilość wody przepływająca przez wodospady Guairá była ośmiokrotnie większa niż w pobliskich wodospadach Iguazú[4][3] i kształtowała się na średnim poziomie 13 309 m³/sek[1]. Wysokość najwyższej pojedynczej strugi wynosiła 40 metrów, a wysokość całkowita 114 metrów[1][2]. Wodospady były słyszane z odległości 32 km[2].
Wodospad zlokalizowany był na granicy Brazylii i Paragwaju[4]. Bezpośrednio na wschód od wodospadu znajduje się brazylijska miejscowość Guaíra[2].
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Hiszpańska nazwa Saltos del Guairá została nadana na cześć jednego z wodzów plemienia Guarani, natomiast portugalska nazwa Salto das Sete Quedas do Guaíra pochodzi od siedmiu głównych progów tworzących ten wodospad[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wodospady po raz pierwszy były wzmiankowane przez jezuickich misjonarzy XVI wieku. Przez długi czas, ze względu na swoje rozmiary[2] i wygląd[4], stanowiły dużą atrakcję turystyczną[2], jednak w 1982 roku zostały zalane[3][4] przez wody spiętrzone za sprawą budowy zapory i największej wówczas hydroelektrowni na świecie – Itaipu[4] (obecnie druga co wielkości hydroelektrownia po Zaporze Trzech Przełomów)[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Guaíra, Salto del. [w:] World Waterfall Database [on-line]. [dostęp 2012-06-15]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j Guaíra Falls, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2012-06-15] (ang.).
- ↑ a b c Joanna Pociask-Karteczka: Cuda przyrody i techniki – Iguaçu i Itaipu. [w:] Badania i podróże naukowe krakowskich geografów. Tom III. [on-line]. Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie. s. 6. [dostęp 2012-06-15]. (pol.).
- ↑ a b c d e f Paulina Sigiel: Itaipu – skarb zniszczył skarb. Onet Podróże, 2012-06-11. [dostęp 2012-06-15]. (pol.).
- ↑ Największe elektrownie świata. [w:] Forbes [on-line]. Ringier Axel Springer Polska, 2013-08-29. [dostęp 2014-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-03)]. (pol.).