Gudogaje (osiedle)
54°35′44″N 25°53′30″E/54,595556 25,891667.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2019) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
231200 |
| Tablice rejestracyjne |
4 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 54°35′44″N 25°53′30″E/54,595556 25,891667
| |
Gudogaje[2] (biał. Гудагай, Hudahaj; ros. Гудогай, Gudogaj; także pol. Stacja Gudogaje; biał. Станцыя Гудага́й, Stancyja Hudahaj; ros. Станция Гудогай, Stancyja Gudogaj) – osiedle na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie ostrowieckim, w sielsowiecie Gudogaje (którego władz wbrew nazwie nie są siedzibą).
Współcześnie w skład miejscowości wchodzą także dawne wsie Taboryszki i Wowierany II.
Transport[edytuj | edytuj kod]
Znajduje tu się stacja kolejowa Gudogaje, położona na linii Mołodeczno – Gudogaje. Jest ona białoruską stacją graniczną na granicy z Litwą. Przez osiedle przebiega również droga republikańska R48.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość powstała wokół stacji kolejowej[3]. W XIX i w początkach XX w. położona była w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie oszmiańskim. Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich. W latach 1920-1922 w składzie Litwy Środkowej.
Od 11 kwietnia 1922[4] leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie oszmiańskim, w gminie Polany[5].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- wieś Gudogaje
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. W Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich miejscowość leżała w okręgu wileńskim; w Polsce do 20 stycznia 1926 w Ziemi Wileńskiej, następnie w województwie wileńskim
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 4 października 2019 roku.
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
- ↑ 1872 Карта Шуберта. [dostęp 2023-06-15]. (ros.).
- ↑ Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej.. T. I. Województwo wileńskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1938.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słobódka (3), pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 803.
- Taboryszki (1), pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 138.
- Mapa WIG Worniany. [dostęp 2023-06-15]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2023-06-15]. (ros. • biał.).
