Przejdź do zawartości

Gustaw Wuttke

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gustaw Michał Wuttke
Data i miejsce urodzenia

30 września 1887
Widzew

Data i miejsce śmierci

23 października 1975
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

geograf

Tytuł naukowy

profesor

Edukacja

V Gimnazjum w Warszawie

Alma Mater

Politechnika Lwowska

Dzieci

Jan Wuttke
Tadeusz Wuttke

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Gustaw Michał Wuttke (ur. 30 września 1887 w Widzewie, zm. 23 października 1975 w Warszawie) – polski profesor, geograf, pedagog, wykładowca Uniwersytetu Warszawskiego, encyklopedysta[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Uczeń V Gimnazjum w Warszawie. Uczestnik strajku szkolnego w 1905. Student Eugeniusza Romera, absolwent Politechniki Lwowskiej. Nauczyciel Żeńskiego Seminarium Nauczycielskiego im. Juliusza Słowackiego we Lwowie. Członek Polskiej Partii Socjalistyczno-Demokratycznej.

W latach 1918–1924 nauczyciel propedeutyki fizyki i chemii w Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie[2]. Od 1945 kierownik pracowni dydaktyki geografii w Instytucie Geografii Uniwersytetu Warszawskiego. Działacz Instytutu Pedagogicznego Związku Nauczycielstwa Polskiego, członek Komisji Pomocy Naukowej w Instytucie Pedagogicznym i Rady Naukowej Planetarium im. Mikołaja Kopernika w Chorzowie. Inicjator nauczania geografii w pracowni szkolnej. Posiadł godność Członka Honorowego PTTK od 23 października 1975.

Ojciec żołnierzy batalionu Zośka: Jana i Tadeusza (obaj polegli w powstaniu warszawskim).

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 298-5-12)[3].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Był encyklopedystą, edytorem dwutomowej Podręcznej encyklopedii pedagogicznej wydanej w latach 1923–1925 we Lwowie przez Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych i Średnich i Wydawnictwo Książnica Polska. Napisał do niej hasła Geografia i Przyroda martwa[1]. Był także propagatorem nauczania poglądowego i autorem licznych podręczników (m.in. Poznaj swój kraj) oraz prac metodycznych.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
 Wykaz literatury uzupełniającej: Gustaw Wuttke.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Kierski 1923 ↓.
  2. Nauczyciele Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego. Strona Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego. [dostęp 2011-07-28].
  3. Cmentarz Stare Powązki: RADUŚ WUTTKE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-02-10].
  4. Zarządzenie o nadaniu Złotego Krzyża Zasługi (M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 469) „za zasługi na polu pracy pedagogicznej, oświatowej i społecznej”.
  5. Uchwała Rady Państwa z dnia 24 sierpnia 1955 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1955 r. nr 98, poz. 1343) „za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie szkolnictwa zawodowego”.
  6. M.P. z 1955 r. nr 12, poz. 1450 - Uchwała Rady Państwa z dnia 23 maja 1955 r. nr 0/825 - na wniosek Prezesa Centralnego Urzędu Geologii.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Encyklopedia Powszechna. Wydanie trzecie. Warszawa: PWN, 1989.
  • Barbara Wachowicz: Wierna rzeka harcerstwa. To „Zośki” wiara! Część 1. Gawęda o Harcerskim Batalionie AK „Zośka”. Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2005, s. 407–415, 508–509. ISBN 83-7399-079-8.
  • Feliks Kierski: Podręczna encyklopedia pedagogiczna. T. I. Lwów, Warszawa: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, Wydawnictwo Książnica Polska, 1923.