Łysostopek wrzecionowatotrzonowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Gymnopus fusipes)
Łysostopek wrzecionowatotrzonowy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

Omphalotaceae

Rodzaj

łysostopek

Gatunek

łysostopek wrzecionowatotrzonowy

Nazwa systematyczna
Gymnopus fusipes (Bull.) Gray
Nat. Arr. Brit. Pl. (London) 1: 604 (1821)

Łysostopek wrzecionowatotrzonowy (Gymnopus fusipes (Bull.) Gray) – gatunek grzybów należący do rodziny Omphalotaceae[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Gymnopus, Omphalotaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1783 r. Jean Baptiste François Bulliard, nadając mu nazwę Agaricus fusipes. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1821 r. Samuel Frederick Gray[1].

Ma 25 synonimów. Niektóre z nich[2]:

  • Collybia crassipes (Schaeff.) Ricken 1915
  • Collybia fusipes (Bull.) Quél. 1872
  • Gymnopus fusipes var. rugosus (Romagn.) P. Roux & Eyssart. 2011
  • Rhodocollybia fusipes (Bull.) Romagn. 1978
  • Rhodocollybia fusipes var. rugosa Romagn. 1978

Nazwy polskie: opieńka wrzecionowata (Feliks Berdau 1876), kółkorodek grubotrzonowy (F. Kwieciński 1896), pieniążek wrzecionowaty (Franciszek Błoński), bedłka wrzecionowata (Stanisław Chełchowski 1898). W 2003 r. Władysław Wojewoda zaproponował nazwę łysostopek wrzecionowatotrzonowy[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

O średnicy 4–10 cm, początkowo dzwonkowaty, później nisko łukowaty, na koniec płaski z niskim garbem. Brzeg nieregularny. Powierzchnia gładka, naga, bladoczerwonawa, czerwonobrązowa, bladobrązowa, czasem z ciemnobrązowymi plamami[4]. Jest niehigrofaniczny; w stanie wilgotnym prążkowanie widoczne jest tylko przy samym brzegu[5].

Blaszki

Bardzo rzadkie, pofałdowane, początkowo białokremowe, często z rdzawymi plamami, potem mięsnoczerwone, w stanie dojrzałym oprószone białymi zarodnikami[4].

Trzon

Wysokość 6–15 cm, grubość 1–2 cm, wrzecionowaty, na środku zgrubiały, powyginany, dołem zwężający się, początkowo pełny, potem wewnątrz watowaty. Powierzchnia podłużnie włóknista o barwie od blado brązowej do czerwonobrązowej, dołem ciemniejsza – brązowoczarna[4]. Trzony są głęboko przytwierdzone do podłoża korzeniastą podstawą trzonu wyrastającą z czarnego sklerocjum o nieregularnym kształcie[5].

Miąższ

Sprężysty, o barwie od białawej do kremowej, w trzonie bardzo twardy, bez wyraźnego smaku i zapachu[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki elipsoidalne, czasem migdałowate; 5,5 –6,5 × 3– 4 µm, Q= 1,3 – 1,9. Zarówno zarodniki jak i wszystkie strzępkinieamyloidalne[5].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Łysostopek wrzecionowatotrzonowy w Europie jest bardzo szeroko rozprzestrzeniony. Jego stanowiska podano także w Ameryce Północnej, Azji i Nowej Zelandii[6]. W. Wojewoda w zestawieniu wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski w 2003 r. przytacza liczne stanowiska[3]. Bardziej aktualne stanowiska przytacza internetowy atlas grzybów. Umieszczony w nim jest na liście gatunków rzadkich i wartych objęcia ochroną. W Polsce jest szeroko rozprzestrzeniony, ale niezbyt częsty[7].

Występuje w lasach liściastych, mieszanych i w zaroślach. Rośnie na martwym drewnie dębów i buków, rzadziej innych drzew liściastych[3]. Owocniki pojawiają się zazwyczaj od czerwca do listopada, przeważnie w kępach na martwych pniach lub u podstawy starych pni[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-09-03].
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2021-09-03].
  3. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e Pavol Škubla, Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, ISBN 978-83-245-9550-1.
  5. a b c V. Antonin, M.E. Noordeloos, A Monograph of Marasmius, Collybia and related genera in Europe. Part 2: Collybia, Gymnopus, Rhodocollybia, Crinipellis, Chaetocalathus and additions to Marasmiellus, „Czech Mycology”, 60 (1), 2008, s. 21-27.
  6. Gymnopus fusipes (Bull.) Gray. Mapa zasięgu [online] [dostęp 2021-09-03].
  7. Aktualne stanowiska łysostopka wrzecionowatotrzonowego w Polsce [online] [dostęp 2021-09-03].