HMS Vanguard (1586)
| Historia | |
| Stocznia |
Woolwich Dockyard[1]. |
|---|---|
| Wodowanie |
1586[1]. |
Zamówiony dla  Anglia
| |
 Royal Navy
| |
| Wycofanie ze służby |
1631[1]. |
| Los okrętu |
rozebrany w 1631[1]. |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | |
| Długość |
32,92 m (108 stóp) – stępka w 1586[2] |
| Szerokość | |
| Zanurzenie | |
| Napęd | |
| żaglowy | |
| Uzbrojenie | |
| 36 dział w 1586[2] 43 działa w 1599[2] 40 dział w 1624[2] | |
| Załoga |
250 osób w roku 1588 (150 marynarzy, 24 kanonierów, 76 żołnierzy)[3] |
HMS[a] Vanguard (Awangarda) – angielski XVI-wieczny galeon. Pierwszy spośród okrętów Royal Navy[b] noszących do dziś tę nazwę.
Historia[edytuj | edytuj kod]
"Vanguard" został zbudowany w latach 80. XVI wieku w stoczni w Woolwich nad Tamizą (obecnie Londyn) pod nadzorem Skarbnika i Nadzorcy Floty Johna Hawkinsa jako jeden z czterech "strzyżonych" (razee) galeonów królewskich (pozostałe to "Revenge", "Rainbow" i, największy z nich, "Ark Royal").
W 1588 roku "Vanguard" wchodził w skład eskadry pod dowództwem lorda Henry'ego Seymoura podczas starcia z hiszpańską Wielką Armadą"[4]. Eskadra Seymoura dołączyła do głównych sił angielskich pod Downs, aby wziąć udział w finałowej bitwie pod Gravelines"[4]. Okrętem dowodził wówczas kapitan William Winter, który szacował, że podczas 8-godzinnej bitwy "Vanguard" wystrzelił ponad 500 kul armatnich"[4].
W listopadzie 1593 roku "Vanguard", pod nowym dowództwem znanego z walk z Armadą Martina Frobishera, brał udział w udanej wyprawie przeciwko Hiszpanom, którzy zajmowali ważną twierdzę Crozon[2] w pobliżu Brestu.
W lipcu 1596 roku "Vanguard" wchodził w skład połączonej floty angielsko-holenderskiej, która całkowicie zniszczyła hiszpańskie miasto portowe Kadyks[3].
W 1599 roku "Vanguard" został przebudowany po raz pierwszy[2], zwiększono wówczas uzbrojenie okrętu.
W 1600 roku, pod dowództwem kapitana Richarda Leversona, "Vanguard" brał udział w wyprawie na Azory, gdzie Anglicy spodziewali się przechwycić statki skarbowe powracające z Nowej Hiszpanii. Następnie do końca wojny z Hiszpanią operował na kanale La Manche[2].
W 1615 roku "Vanguard" został rozebrany i przebudowany w stoczni w Chatham pod kierunkiem szkutnika Phineasa Petta[1] oraz sklasyfikowany jako Great Ship (późniejsza II ranga).
W latach 1620-1621 "Vanguard" pod dowództwem Richarda Hawkinsa należał do eskadry admirała Roberta Mansella, która brała udział w nieudanej wyprawie przeciwko piratom z Algieru[3].
W 1624 roku "Vanguard", pod dowództwem kapitana Johna Peninngtona, wraz z kilkoma innymi okrętami, miał zostać wypożyczony flocie francuskiej na mocy zawiłych układów dyplomatycznych zawartych między królami Anglii Jakubem I a Francji Ludwikiem XIII[3]. Do przekazania okrętu doszło ostatecznie w rok później w Dieppe, następnie "Vanguard" został użyty we wrześniu 1625 roku przeciwko hugenockiej flocie pod La Rochelle[3].
Zwrócony Anglikom w 1626 roku[3], "Vanguard" został rozebrany i przebudowany w 1631 roku w Woolwich na kolejny okręt noszący tę samą nazwę[1].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Prefix HMS (His/Her Majesty' Ship) używany jest oficjalnie od czasów restauracji monarchii w Anglii w 1660, często występuje również w odniesieniu do wcześniejszych okrętów XVI i XVII wiecznych
- ↑ Podobnie jak prefix "HMS" nazwa angielskiej Marynarki Wojennej "Royal Navy" używana jest oficjalnie od czasów restauracji monarchii w Anglii w 1660
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rif Winfield: British Warships in the Age of Sail 1603 – 1714: Design Construction, Careers and Fates. Seaforth Publishing, 2009.
- Angus Konstam: Wielka Armada 1588. Osprey Publishing, 2009.
- William Laird Clowes: The Royal Navy. A History from the Earliest Times to 1900, vol. II. London: Chatham Publishing, 1996.
- Brian Lavery: Ships of the Line Volume I: Development of the Battlefleet 1650-1850. Annapolis: Naval Institutre Press, 1986.