HMS Visby (2000)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Visby
Ilustracja
Klasa

korweta rakietowa

Historia
Stocznia

Kockums AB

Początek budowy

17 lutego 1995

Wodowanie

czerwiec 2000

 Svenska marinen
Wejście do służby

czerwiec 2002

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

650 t

Długość

72,6 m

Szerokość

10,4

Zanurzenie

2,5 m

Materiał kadłuba

laminaty

Napęd
4 turbiny gazowe i 2 silniki wysokoprężne zasilające 2 pędniki strugowodne KaMeWa
Prędkość

35 węzłów

Uzbrojenie
8 wyrzutni pocisków przeciwokrętowych RBS-15
1 armata 57 mm
2 wyrzutnie torped kaliber 400 mm
Załoga

14

HMS Visby (K31)szwedzka korweta rakietowa typu Visby. Był to pierwszy z serii pięciu okrętów tego typu. Wszedł do służby w Svenska marinen w 2002 roku. Pełną zdolność operacyjną osiągnął w 2012 roku.

Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]

Szwedzki przemysł okrętowy pierwsze praktyczne doświadczenia w technologii stealth zdobył przy budowie eksperymentalnej jednostki „Smyge”, którą używano do badań w latach 1991–1995. W oparciu o te doświadczenia opracowano projekt nowych korwet rakietowych typu Visby. Okręty miały zostać zbudowane z laminatów, z użyciem kevlaru, kadłub i nadbudówka miały posiadać maksymalnie dużo płaskich pochylonych powierzchni, których zadaniem było zmniejszenie echa radarowego, poprzez pochłonięcie i rozproszenie fal radarowych. Priorytetem było także zmniejszenie śladu termicznego, hałasu siłowni okrętowej i pola magnetycznego okrętu. Całościowy system zmniejszonej wykrywalności otrzymał oznaczenie GHOST -Genuine Holistic Stealth[1]

Budowa pierwszego okrętu serii HMS „Visby” rozpoczęła się w stoczni Kockums AB w Malmö 17 lutego 1995 roku. Wodowanie miało miejsce w czerwcu 2000 roku, wejście do służby w czerwcu 2002 roku[2]. Okręt podobnie jak trzy kolejne jednostki serii, został przystosowany do misji zwalczania okrętów podwodnych i unieszkodliwiania min morskich. W 2012 roku z okrętu odpalono pocisk przeciwokrętowy RBS-15, co ostatecznie zakończyło wieloletni program testów i umożliwiło jednostce pełne wejście do służby operacyjnej[3].

W październiku 2014 roku w szwedzkiej prasie pojawiła się informacja że korweta „Visby”, na wodach w okolicy Sztokholmu, poszukiwała zanurzonego rosyjskiego okrętu podwodnego, który miał drogą radiową wysyłać prośbę o pomoc. Informacja ta nie została potwierdzona przez stronę rosyjską[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]