Halina Bucka
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Profesor nauk biologicznych[1] | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
19 stycznia 1966 – nauki biologiczne |
| Habilitacja |
1988 |
| Profesura | |
| Naukowiec | |
| Instytut |
Zakład Biologii Stawów PAN |
| Instytut | |
Halina Bucka (ur. 25 lipca 1931 w Kalwarii Zebrzydowskiej, zm. 8 marca 2017[2]) – polska botaniczka specjalizująca się w fykologii.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Po ukończeniu nauki w liceum w Kalwarii Zebrzydowskiej[2] w latach 1951–1956 studiowała na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego[3]. Tuż przed obroną pracy magisterskiej została zatrudniona jako asystent w Zakładzie Biologii Stawów Polskiej Akademii Nauk, który z czasem został przekształcony w Zakład Biologii Wód im. Karola Starmacha PAN. Stopnie naukowe przyznawał jej Wydział Biologii i Nauk o Ziemi UJ. Były to: doktorat w 1966 roku oraz habilitacja w 1988. W 1989 awansowała na stanowisko docenta, a w 1994 dostała tytuł profesora. Tytuł jej pracy magisterskiej to „Rodzaj Euglena w stawach poregulacyjnych nad Wisłą (Pychowice”, doktorskiej „Zbiorowiska planktonowe w stawach rybnych zespołu Ochaby”, a habilitacyjnej „Ecological aspects of the mass appearance of planktonic algae in dam reservoirs of southern Poland.”[2][3]
W latach 60. odbywała staże w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, a w następnych w Holandii, Czechach, Norwegii i kolejny raz w Stanach Zjednoczonych. W Polsce badała zanieczyszczenia wód, zwłaszcza w zlewni górnej Wisły. Wykorzystywała do tego testy glonowe, co wówczas było w Polsce nowatorskie. Następnie badała wpływ trofii wód na rozwój fitoplanktonu, w tym zakwity wód. Ponadto zajmowała się plastycznością fenotypową glonów planktonowych i ich taksonomią[2][3]. Opisała dwa nowe taksony glonów: Didymocystis polonica oraz Dicellula planctonica f. simplicior[4][5][a]. Jest to oznaczane w nazwie naukowej taksonu jej nieskróconym nazwiskiem (Bucka)[6].
Oprócz pracy w PAN prowadziła szkolenia i zajęcia dla studentów, głównie Uniwersytetu Jagiellońskiego i krakowskiej Akademii Rolniczej. Była zastępczynią redaktora naczelnego pisma Acta Hydrobiologica[2][3].
Członkostwo[edytuj | edytuj kod]
- Polskie Towarzystwo Hydrobiologiczne[2]
- Societas Internationalis Limnologiae[2]
- Polskie Towarzystwo Botaniczne (sekcja fykologiczna)[2]
- Polskie Towarzystwo Fykologiczne (członkini honorowa)[2]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Prof. dr hab. Halina Bucka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-03-06].
- ↑ a b c d e f g h i Elżbieta Wilk-Woźniak, Profesor dr hab. Halina Bucka (1931–2017) [pdf], „Fragmenta Floristica et Geobotanica Polonica”, 24 (2), 2017, s. 257-261 [zarchiwizowane z adresu 2020-07-28] (pol.).
- ↑ a b c d Barbara Kawecka, Halina Bucka (1931-2017) [pdf], „Wiadomości Hydrobiologiczne”, 216, 2018, s. 11-12 (pol.).
- ↑ Didymocystis polonica Bucka [online], AlgaeBase (ang.).
- ↑ Dicellula planctonica f. simplicior H.Bucka [online], AlgaeBase (ang.).
- ↑ Bucka, Halina [online], International Plant Names Index (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Prof. dr hab. Halina Bucka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-03-06].