Hanna Różańska-Chaberska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Hanna Różańska-Chaberska (ur. 19 marca 1908[1] w Warszawie, zm. 28 maja 1993 tamże) – polska aktorka teatralna i filmowa.

Scena z przedstawienia Expose pani ministrowej w Teatrze Kameralnym w Warszawie (1939). Od lewej: Stanisław Kwaskowski, Hanna Różańska, Helena Zarembina, Wanda Bartówna, Pelagia Relewicz-Ziembińska i Włodzisław Ziembiński.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w rodzinie Jana Różańskiego i Marii z Lewartowskich. W 1921 była słu­chaczką Warszawskiej Szkoły Dramatycznej. Występowała w teatrach warszawskich: im. Wojciecha Bogusławskiego (1922–1923, jako adeptka), Teatrze Narodowym (1926–1934), Towarzystwie Krzewienia Kultury Teatralnej (1934–1939). Występowała również w Teatrze Czerwony As (1927–1928), Teatrze Kameralnym (1937–1939), a w 1938 w teatrze Wielka Rewia (1938).

Podczas okupacji niemieckiej mieszkała w Warszawie, była kelnerką w barze „Pod Znachorem”. Po upadku powstania warszawskiego wyjechała do Krakowa.

Po II wojnie światowej występowała w teatrach krakowskich (Stary, 1945–1946, Kameralny 1946–1947) i poznańskich (Polski, 1947–1948, Lalki i Aktora, 1948–1949). Po 1949 znów występowała w teatrach warszawskich: Domu Wojska Polskiego (1949–1952), Nowej Warszawy (1952–1955), Młodej Warszawy (1955–1957), Klasycznym (1957–1972). W 1972 przeszła na emeryturę.

Od 14 lutego 1957 była drugą żoną Emila Chaberskiego, reżysera i dyrektora teatrów.

Grób Emila Chaberskiego i Hanny Różańskiej-Chaberskiej na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Zmarła w Warszawie, pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera Aleja Zasłużonych-1-152)[2].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Teatr TV[edytuj | edytuj kod]

  • 1969: Całe życie Sabiny jako Aptekarzowa

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Daty urodzenia 1906 i 1908 podawane w aktach ZASP-u oraz 1908 w akcie ślubu są prawdopodobnie nieprawdziwe, ponieważ już w 1921 była słu­chaczką Warszawskiej Szkoły Dramatycznej, a w kwietniu i maju 1921 z zespołem aktorów warszawskich występowała w Kaliszu.
  2. Cmentarz Stare Powązki: EMIL CHABERSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-10].
  3. M.P. z 1955 r. nr 96, poz. 1298 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  4. M.P. z 1956 r. nr 3, poz. 27 - Uchwała Rady Państwa z dnia 22 lipca 1955 r. nr 0/1400 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]