Hans Buchner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hans Buchner
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1850
Monachium

Data i miejsce śmierci

5 kwietnia 1902
Monachium

profesor nauk medycznych
Specjalność: bakteriologia
Alma Mater

Uniwersytet w Lipsku
Uniwersytet w Monachium

Doktorat

1874

Habilitacja

1880

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet w Monachium

Hans Ernst August Buchner (ur. 16 grudnia 1850 w Monachium, Bawaria, zm. 5 kwietnia 1902 tamże), bakteriolog niemiecki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował medycynę w Monachium i Lipsku, uzyskując tytuł doktora medycyny na Uniwersytecie w Lipsku w 1874 roku. Następnie służył jako lekarz w armii bawarskiej. W 1880 uzyskał habilitację i został wykładowcą na Uniwersytecie w Monachium, gdzie w 1894 roku zastąpił Maxa von Pettenkofera na stanowisku profesora i dyrektora instytutu higieny. W wyniku wnikliwych badań immunologicznych (1886-1890) odkrył powstające we krwi naturalne środki bakteriobójcze, znane obecnie jako gammaglobuliny. Opracował również metody badania bakterii beztlenowych[1].

Był starszym bratem Eduarda Buchnera, laureata Nagrody Nobla w dziedzinie chemii.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]