Hary Pahaniajła
| Data i miejsce urodzenia |
14 października 1943 |
|---|---|
| Zastępca przewodniczącego Białoruskiego Komitetu Helsińskiego | |
| Okres |
od listopada 1998 |
| Prezes Związku Adwokatów Białorusi | |
| Okres |
od 1991 |
Hary Piatrowicz Pahaniajła (biał. Гары Пятровіч Паганяйла, ros. Гарри Петрович Погоняйло, Garri Pietrowicz Pogoniajło; ur. 14 października 1943 na stacji Plisieckaja w obwodzie archangielskim) – białoruski prawnik, w latach 1991–1993 prezes Związku Adwokatów Białorusi, od 1998 roku Zastępca przewodniczącego Białoruskiego Komitetu Helsińskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 14 października 1943 roku na stacji Plisieckaja, w obwodzie archangielskim Rosyjskiej FSRR, ZSRR. W 1969 roku ukończył studia na Wydziale Prawa Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego[1].
W latach 1961–1962 pracował jako tokarz w Państwowej Fabryce Łożysk Tocznych Nr 11 w Mińsku[1]. W latach 1970–1971 był zarządzającym konsultacją prawną rejonu kościukowickiego obwodu mohylewskiego. W 1971 roku został wybrany na sędziego ludowego rejonu bychowskiego. Od 1976 roku wykonywał różne obowiązki w Centralnym Aparacie Ministerstwa Sprawiedliwości Białoruskiej SRR, był specjalistą Zarządu Organów Sądowych, zastępcą naczelnika Wydziału Pracy Prawnej w Gospodarce Ludowej. Od 1978 roku pełnił funkcję naczelnika Wydziału Adwokatury Ministerstwa Sprawiedliwości[2]. W latach 1989–1998 pracował jako kierownik poradni prawnej rejonu sowieckiego Mińska. W lipcu 1998 roku został pozbawiony białoruskiej licencji na prawo zajmowania się działalnością adwokacką[1]. W listopadzie 1998 roku został członkiem Międzyterytorialnego Kolegium Adwokatów Gildii Rosyjskich Adwokatów w Moskwie[2].
Był inspiratorem założenia Związku Adwokatów Białorusi i, w latach 1991–1993, jego pierwszym prezesem. Brał udział w opracowaniu szeregu aktów prawnych, w szczególności Konstytucji Republiki Białorusi z 1994 roku i Prawa o adwokaturze Republiki Białorusi. Jako adwokat i obrońca praw człowieka uczestniczył w wielu głośnych sprawach sądowych, m.in. poety Sławamira Adamowicza, dziennikarzy ORT Pawła Szeremieta i Dzmitryja Zawadskiego, byłej przewodniczącej Narodowego Banku Republiki Białorusi Tamary Winnikawej, byłego premiera Michaiła Czyhira, przewodniczącego ZAO „Zasswiet” Wasila Starawojtaua, deputowanego Rady Najwyższej XIII kadencji Andreja Klimaua i innych[2]. Od listopada 1998 roku pełni funkcję zastępcy przewodniczącego Białoruskiego Komitetu Helsińskiego, wchodzi w skład Rady BKH[1]. Od 2003 roku jest ekspertem ROO „Biełorusskij Chielskinskij komitiet”[2].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Hary Pahaniajła jest prawosławny. Ma syna i córkę[1].
Prace[edytuj | edytuj kod]
- Nauczno-prakticzeskij kommientarij k Położeniju o towariszczeskich sudach. Mińsk: 1980. (ros.).
- Otwietstwiennost′ niesowierszennoletnich. Mińsk: 1982. (ros.).
- Nastolnaja kniga narodnogo zasiedatela. Mińsk: 1984. (ros.).
Hary Pahaniajła jest także autorem licznych artykułów w białoruskiej prasie na temat obowiązującego prawodawstwa i konkretnych kolizji prawnych[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.