Hary Pahaniajła

Hary Pahaniajła
Data i miejsce urodzenia	14 października 1943 ; Stacja Plisieckaja
	Zastępca przewodniczącego Białoruskiego Komitetu Helsińskiego
Okres	od listopada 1998
	Prezes Związku Adwokatów Białorusi
Okres	od 1991; do 1993

Hary Piatrowicz Pahaniajła (biał. Гары Пятровіч Паганяйла, ros. Гарри Петрович Погоняйло, Garri Pietrowicz Pogoniajło; ur. 14 października 1943 na stacji Plisieckaja w obwodzie archangielskim) – białoruski prawnik, w latach 1991–1993 prezes Związku Adwokatów Białorusi, od 1998 roku Zastępca przewodniczącego Białoruskiego Komitetu Helsińskiego.

Życiorys

Urodził się 14 października 1943 roku na stacji Plisieckaja, w obwodzie archangielskim Rosyjskiej FSRR, ZSRR. W 1969 roku ukończył studia na Wydziale Prawa Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego^[1].

W latach 1961–1962 pracował jako tokarz w Państwowej Fabryce Łożysk Tocznych Nr 11 w Mińsku^[1]. W latach 1970–1971 był zarządzającym konsultacją prawną rejonu kościukowickiego obwodu mohylewskiego. W 1971 roku został wybrany na sędziego ludowego rejonu bychowskiego. Od 1976 roku wykonywał różne obowiązki w Centralnym Aparacie Ministerstwa Sprawiedliwości Białoruskiej SRR, był specjalistą Zarządu Organów Sądowych, zastępcą naczelnika Wydziału Pracy Prawnej w Gospodarce Ludowej. Od 1978 roku pełnił funkcję naczelnika Wydziału Adwokatury Ministerstwa Sprawiedliwości^[2]. W latach 1989–1998 pracował jako kierownik poradni prawnej rejonu sowieckiego Mińska. W lipcu 1998 roku został pozbawiony białoruskiej licencji na prawo zajmowania się działalnością adwokacką^[1]. W listopadzie 1998 roku został członkiem Międzyterytorialnego Kolegium Adwokatów Gildii Rosyjskich Adwokatów w Moskwie^[2].

Był inspiratorem założenia Związku Adwokatów Białorusi i, w latach 1991–1993, jego pierwszym prezesem. Brał udział w opracowaniu szeregu aktów prawnych, w szczególności Konstytucji Republiki Białorusi z 1994 roku i Prawa o adwokaturze Republiki Białorusi. Jako adwokat i obrońca praw człowieka uczestniczył w wielu głośnych sprawach sądowych, m.in. poety Sławamira Adamowicza, dziennikarzy ORT Pawła Szeremieta i Dzmitryja Zawadskiego, byłej przewodniczącej Narodowego Banku Republiki Białorusi Tamary Winnikawej, byłego premiera Michaiła Czyhira, przewodniczącego ZAO „Zasswiet” Wasila Starawojtaua, deputowanego Rady Najwyższej XIII kadencji Andreja Klimaua i innych^[2]. Od listopada 1998 roku pełni funkcję zastępcy przewodniczącego Białoruskiego Komitetu Helsińskiego, wchodzi w skład Rady BKH^[1]. Od 2003 roku jest ekspertem ROO „Biełorusskij Chielskinskij komitiet”^[2].

Życie prywatne

Hary Pahaniajła jest prawosławny. Ma syna i córkę^[1].

Prace

Nauczno-prakticzeskij kommientarij k Położeniju o towariszczeskich sudach. Mińsk: 1980. (ros.).
Otwietstwiennost′ niesowierszennoletnich. Mińsk: 1982. (ros.).
Nastolnaja kniga narodnogo zasiedatela. Mińsk: 1984. (ros.).

Hary Pahaniajła jest także autorem licznych artykułów w białoruskiej prasie na temat obowiązującego prawodawstwa i konkretnych kolizji prawnych^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Kto… ↓, s. 202–203
↑ ^a ^b ^c ^d Погоняйло Гарри Петрович. Kto jest’ kto w Riespublikie Biełaruś. [dostęp 2016-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. (ros.).

Bibliografia

Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.

[a-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Kto… ↓, s. 202–203

[b-2] Погоняйло Гарри Петрович. Kto jest’ kto w Riespublikie Biełaruś. [dostęp 2016-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)]. (ros.).

[1]

[2]