Przejdź do zawartości

Hector Hodler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hector Hodler
Ilustracja
Hector Hodler w 1917
Data i miejsce urodzenia

1 października 1887
Genewa

Data i miejsce śmierci

31 marca 1920
Leysin

Rodzaj działalności

ruch esperancki

przewodniczący
Przynależność

Universala Esperanto-Asocio

Okres urzędowania

od 1919
do 1920

Poprzednik

vacat

Następca

Eduard Stettler
Szwajcaria

Faksymile
Hector Hodler w karykaturze z ok. 1912

Hector Hodler (ur. 1 października 1887 w Genewie, zm. 31 marca 1920 w Leysin) – szwajcarski esperantysta, współzałożyciel Universala Esperanto-Asocio (UEA) i jego przewodniczący w latach 1919–1920[1][2].

Życiorys i działalność

[edytuj | edytuj kod]

Hector Hodler urodził się w 1887 w Genewie. Jego ojcem był malarz Ferdinand Hodler[1]. W Genewie ukończył szkołę podstawową i liceum[3]. Mając zapewnione finanse od ojca zrezygnował z podjęcia studiów i postanowił swoje życie poświęcić na propagowanie idei esperanto. Ożenił się z Émilie Ruch w 1918[3].

Esperanta nauczył się w 1903, w tym samym roku, razem z Edmondem Privatem, z którym uczył się esperanta, założył klub esperancki i rozpoczął wydawanie gazety Juna Esperantisto[2].

W 1907 wspólnie z Alphonsem Carlesem, Samuelem Meyerem i Théophilem Rousseau wydał broszurę Konsuloj kaj Esperanto-oficejoj. Stała się ona impulsem do utworzenia UEA, które rozpoczęło działalność 28 sierpnia 1908[1][3]. Na pierwszym posiedzeniu UEA Hodler został wybrany wiceprzewodniczącym i dyrektorem biura UEA w Genewie[3]. W 1919 został przewodniczącym Universala Esperanto-Asocio. Również w 1907 wydał pierwszy numer czasopisma Esperanto, którego był redaktorem do śmierci w 1920[2]. Było one wydawane przez kolejne 13 lat (z sześciomiesięczną przerwą w 1914), jako organ UEA[1][3].

Oprócz działalności esperanckiej Hodler zajmował się również sprawami społecznymi, ochroną zwierząt, a także współpracował ze szwajcarskimi gazetami[3].

Zmarł na gruźlicę 31 marca 1920. W testamencie zapisał na rzecz UEA znaczną sumę pieniędzy, czasopismo Esperanto oraz swoją bibliotekę, która później została nazwana jego imieniem[3]. W 1968 powołana została Instytucja Hodler (Institucio Hodler'68), której celem jest gromadzenie funduszy wspierających działalność UEA oraz projektów związanych z esperanto[4]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Hodler Hector, [w:] L. Kökény, V. Bleier (red.), Enciklopedio de Esperanto, Hungara Esperanto-Asocio, 1986, s. 221-222 (esperanto), reprint wydania z 1933.
  2. a b c Aleksander Korĵenkov, Historio de Esperanto, 2005, s. 121 (esperanto).
  3. a b c d e f g La, Hector Hodler – la vivo por Esperanto [online], La Ondo de Esperanto, 17 czerwca 2015 [dostęp 2021-05-21] (esperanto).
  4. Universala Esperanto-Asocio: Institucio Hodler'68 [online], uea.org [dostęp 2021-05-21].