Heissocteus ernsti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Heissocteus ernsti
J.A. Lis, 2006
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

pluskwiaki

Podrząd

pluskwiaki różnoskrzydłe

Infrarząd

Pentatomomorpha

Nadrodzina

tarczówki

Rodzina

ziemikowate

Podrodzina

Cephalocteinae

Plemię

Cephalocteini

Rodzaj

Heissocteus

Gatunek

Heissocteus ernsti

Heissocteus ernstigatunek pluskwiaków z rodziny ziemikowatych i podrodziny Cephalocteinae, jedyny z monotypowego rodzaju Heissocteus.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek i rodzaj opisane zostały po raz pierwszy w 2006 roku przez Jerzego Adriana Lisa na łamach „Denisia”. Jako miejsce typowe wskazano Chunga Camp w Parku Narodowym Kafue w Zambii. Nazwę rodzajową i epitet gatunkowy nadano na cześć Ernsta Heissa[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pluskwiak o ciele długości około 4 mm i szerokości około 2,5 mm, z wierzchu wypukłym, błyszczącym, wyraźnie punktowanym. Głowa jest szersza niż dłuższa, czarniawobrązowa z brązowymi, pięcioczłonowymi, krótkimi czułkami, rudobrązowymi, małymi i wąskimi oczami złożonymi oraz rudobrązowymi przyoczkami. Trapezowate, szersze niż dłuższe przedplecze jest kasztanowe z czarniawymi brzegami, wzdłuż krawędzi bocznych zaopatrzone w szeregi długich, włosowatych szczecinek. Tarczka jest szeroka z językowatym wierzchołkiem, wzdłuż przednio-bocznych brzegów porośnięta długimi, włosowatymi szczecinkami. Półpokrywy mają równomiernie punktowane przykrywki, po dwa szeregi równoległych do szwu punktów na mezokoriach, po dwa szeregi punktów na międzykrywkach oraz pasmo chetoporów z długimi, włosowatymi szczecinkami na egzokoriach. Półprzezroczysta, jasnobrązowa zakrywka osiąga wierzchołek odwłoka. Przednie odnóża mają spłaszczone, ku szczytowi rozszerzone golenie z długimi kolcami na krawędzi zewnętrznej, krótszymi kolcami na krawędzi wewnętrznej oraz włosowatymi szczecinkami na powierzchniach grzbietowych i brzusznych. Środkowej i tylnej pary golenie również są ku szczytowi rozszerzone, na brzusznej powierzchni zaopatrzone w liczne, długie i tęgie kolce, a na grzbietowej we włosowate szczecinki. Stopy osadzone są na goleniach przedwierzchołkowo[1]. Odwłok cechują sternity od trzeciego do siódmego zaopatrzone w po dwa trichobotria, z których duże leży przednio-brzusznie względem przetchlinki, a małe z tyłu od przetchlinki[2][1].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Gatunek afrotropikalny, znany tylko z miejsca typowego w Zambii[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Jerzy Adrian Lis. Heissocteus ernsti nov.gen. et nov.sp. (Heteroptera, Cydnidae) from Zambia. „Denisia”. 19, s. 505–507, 2006. 
  2. Jerzy Adrian Lis: A revision of oriental burrower bugs (Heteroptera: Cydnidae). Bytom: Upper Silesian Museum, 1994, s. 15-16. ISBN 83-901173-1-2.