Helena Ogińska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Helena Ogińska
Herb
Ogiński
Rodzina

Ogińscy herbu Oginiec

Data urodzenia

22 października 1700

Data i miejsce śmierci

3 grudnia 1790
Warszawa

Ojciec

Kazimierz Dominik Ogiński

Matka

Eleonora z Wojnów

Mąż

Ignacy Ogiński

Helena Ogińska z Ogińskich (ur. 22 października 1700. zm. 3 grudnia 1790)[1] – wojewodzianka, marszałkowa, kasztelanowa wileńska. Córka Kazimierza Dominika i Eleonory Woyno. Żona Ignacego Ogińskiego, marszałka wielkiego litewskiego.

Słynęła z wszelkich cnót niewieścich oraz nadzwyczajnej siły fizycznej. Obdarzona bystrym umysłem, dowcipem, rozsądkiem i rzadką roztropnością. Podczas wesela królewicza Fryderyka Augusta z Marią Józefą, córką cesarza Józefa I w Dreźnie na karuzelu przez młode damy odprawianym mając osiemnaście lat wszystkie rycerskie turnieje wielką zręcznością i dzielnością odbyła, pokonując wszystkich przeciwników pierwszą nagrodę otrzymała. Będąc w wieku podeszłym „także talerze srebrne bez żadnej trudności w trąbki zwijała i rozwijała oraz talary i grosze palcami łamała”[2]. Wielkie znaczenie i zaufanie miała na dworach w Warszawie i Petersburgu. Była przykładna, pobożna, czyniła wiele miłosiernych uczynków swoim bliźnim. Pozostawiła w Warszawie wiele pamiątek. Zmarła w Warszawie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Biografia w Internetowym PSB
  • „Wielka Encyklopedia Powszechna Sikorskiego” (1892-1914)
  • „Encyklopedia Powszechna” Orgelbranda” (1859-1868)
  • „Gazeta Warszawska. 1790, nr 98"