Helmut Koch
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Helmut Koch (ur. 5 kwietnia 1908 w Wuppertalu, zm. 26 stycznia 1975 w Berlinie[1][2]) – niemiecki dyrygent.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Uczył się gry na skrzypcach i fortepianie oraz dyrygentury w Rheinische Musikhochschule w Kolonii, w Folkwangschule w Essen oraz prywatnie w Winterthur[1]. Jego nauczycielami byli Max Fiedler, Fritz Lehmann i Hermann Scherchen[1][2]. Zadebiutował jako dyrygent w 1932 roku w Berlinie, prowadząc oratorium Mann in Beton Waltera Gronostaya[1]. Od 1938 do 1945 roku pracował jako kierownik nagrań w firmie fonograficznej Carla Lindströma[1]. W 1945 roku założył w Berlinie orkiestrę kameralną i zespół solistów przy rozgłośni radiowej, a w 1948 roku chór radiowy[1][2]. Od 1950 roku wykładał w berlińskiej Hochschule für Musik[1]. Występował w berlińskiej Staatsoper[1][2]. Od 1963 roku dyrygował Berliner Singakademie[1][2]. Dokonał licznych nagrań płytowych[1]. Zasłynął przede wszystkim jako interpretator dzieł G.F. Händla[2]. Interesował się muzyką wczesnego baroku, dokonał nagrania Orfeusza Claudia Monteverdiego[1]. Wykonywał też muzykę współczesną, dokonując prawykonań dzieł wielu kompozytorów wschodnioniemieckich[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 114. ISBN 978-83-224-3303-4.
- ↑ a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1911. ISBN 978-0-02-865528-4.