Helvi Juvonen
 Helvi Juvonen (lata 40.) | |
| Data i miejsce urodzenia |
5 listopada 1919 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 października 1959 |
| Zawód, zajęcie |
poetka |
Helvi Juvonen (ur. 5 listopada 1919 w Iisalmi, zm. 1 października 1959 w Helsinkach – fińska poetka.
Życiorys i twórczość[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się 5 listopada 1919 w Iisalmi. Urodziła się w rodzinie kupieckiej. Przez jakiś czas po studiach pracowała jako korektorka, później poświęciła się całkowicie pracy pisarskiej[1].
Uważana za jedną z najwybitniejszych poetek lat 50. Jej twórczość, stanowiąca ogniwo między tradycyjną poezję a poezją modernistyczną, jest dość udziwniona metaforycznie. Cechuje ją głębia uczuć i doznań. Charakterystyczne są już niektóre tytuły zbiorów wierszy: Karłowate drzewo (fiń. Kääpiöpuu, 1949). Król Złotypłaszcz (fiń. Kuningas Kultatakki, 1950), Lód aż do dna (fiń. Pohjajäätä, 1952) czy Skalisty grunt (fiń. Kalliopohja, 1955). Obrazy poetyckie w wierszach z tych zbiorów są zagęszczone bardzo jednorodnymi symbolami takimi jak: grzyby, korzenie, zbutwiałe drewno, stojąca woda, sowy, krety. Osamotnienie człowieka, które jest punktem wyjścia rozważań, ma swoje źródło w ciężkiej długotrwałej chorobie poetki[1]. W wierszu Niedźwiedź (fiń. Karhu utożsamia się z więzionym zwierzęciem. W podobnym nastroju utrzymane są utwory pisane prozą, wydane już pośmiertnie Zimowe sny małego niedźwiadka (fiń. Pikku Karhun talviunet, 1974)[1].
W 1957 otrzymała Nagrodę Eino Leino[2]. Zmarła 1 października 1959 w Helsinkach. Pochowana na Cmentarzu Hietaniemi w Helsinkach[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Zenon Ciesielski (red.): Słownik pisarzy skandynawskich. Warszawa: PWN, 1991, s. 128.
- ↑ Eino Leinon palkinto. Suomen Kirjasäätiö. [dostęp 2021-03-20]. (fiń.).
- ↑ HIETANIEMEN HAUTAUSMAA – MERKITTÄVIÄ VAINAJIA. helsinginseurakunnat.fi. [dostęp 2021-03-20]. (fiń.).