Henochiańska wizja Syna Człowieczego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Henochiańska wizja Syna Człowieczegoobjawienie, jakiego miał doznać Henoch według apokryficznej Księgi Henocha, opisujące Syna Człowieczego.

Kontekst objawienia[edytuj | edytuj kod]

Wizja Syna Człowieczego z Księgi Henocha jest częścią trzech przypowieści jakie Henoch miał otrzymać od Boga, a następnie przekazać mieszkańcom ziemi jako przestrogę[1]. We wstępie do przypowieści jest podkreślone, iż żadnemu człowiekowi nie została przekazana taka mądrość jaką miał doznać Henoch[2]. Później następują objawienia obserwowane przez niego. Według Księgi Henoch miał usłyszeć między innymi głosy czterech archaniołówMichała, Rafała, Gabriela i Fanuela, a także zobaczyć na własne oczy Niebo i jak ono dokładnie wygląda. W przypowieściach zostają również zaprezentowane losy grzeszników oraz tak zwanych "Sprawiedliwych". Jedną z głównych postaci oprócz samego Boga określanego jako Pan Duchów jest właśnie Syn Człowieczy.

Treść objawienia[edytuj | edytuj kod]

I tam ujrzałem kogoś, kto miał "Głowę Dni" i jego głowa [była] biała jak wełna i z nim [był] inny, którego twarz miała wygląd człowieka, i jego twarz [była] pełna łaski, jak jednego ze świętych aniołów. Zapytałem jednego ze świętych aniołów, którzy przyszli ze mną, i pokazał mi wszystkie tajemnice o tym Synu Człowieczym, kto on jest, skąd on jest i dlaczego chodzi z "Głową Dni"? Odpowiadając mi rzekł do mnie: "To jest Syn Człowieczy, do którego należy sprawiedliwość i z którym mieszka sprawiedliwość. On to objawi cały skarbiec tajemnic. Jego to wybrał Pan Duchów; ma on zwyciężać przed Panem Duchów, w sprawiedliwości na wieki. I ten Syn Człowieczy, którego widziałeś, wypłoszy królów i możnych z ich miejsc odpocznienia i mocarzy z ich tronów i rozwiąże nerki mocarzy i połamie zęby grzeszników. I wypędzi królów z ich tronów i z ich królestw, bo go nie wywyższyli i nie oddali mu czci, i pokornie nie uznali, skąd zostało im dane królestwo. Wypędzi oblicza mocarzy i napełni ich wstyd, i ciemność będzie ich mieszkaniem, i robaki będą ich miejscem odpocznienia. Nie będą mieć nadziei powstania z ich miejsc odpocznienia, bo nie sławili imienia Pana Duchów.[3]

Odniesienia[edytuj | edytuj kod]

Opis Syna Człowieczego z Księgi Henocha jest bardzo zbliżony do zaprezentowanego w nowotestamentowej Apokalipsie świętego Jana Apostoła z końca pierwszego wieku naszej ery. Zwłaszcza określenie włosów, które były białe jak wełna zostało niemal dosłownie użyte w rozdziale pierwszym Apokalipsy, która mogła czerpać ze starotestamentowych opisów[4]. Na Księgę Henocha mogła oddziaływać Księga Daniela, gdzie również zostało zapowiedziane przyjście w chwale Syna Człowieczego[5]. Różnica polega na tym, że o ile u Daniela on króluje, o tyle u Henocha pełni funkcję bardziej sądowniczą.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. The Book of Enoch: The Parables: Chapter XXXVII [online], sacred-texts.com [dostęp 2021-08-09].
  2. Księga Henocha, rozdział 37, wersety 4-5 w: "Apokryfy Starego Testamentu" Ryszard Rubinkiewicz, 2010, wyd. Vocatio Oficyna
  3. Księga Henocha, rozdział 46, wersety 1-6 w: "Apokryfy Starego Testamentu" Ryszard Rubinkiewicz, 2010, wyd. Vocatio Oficyna
  4. Biblia Tysiąclecia - Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu - Ap 1 [online], deon.pl [dostęp 2021-08-09] (pol.).
  5. Dn 7,13-14

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Rubinkiewicz, Apokryfy Starego Testamentu, 2010, wyd. Vocatio Oficyna
  • George W.E. Nickelsburg, 1 Enoch: A Commentary (Minneapolis: Fortress Press, 2001) ISBN 0-8006-6074-9.
  • Daniel C. Olson. Enoch: A New Translation (North Richland Hills, TX: Bibal, 2004) ISBN 0-941037-89-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]