Apokaliptyczna wizja Syna Człowieczego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Apokaliptyczna wizja Syna Człowieczegoobjawienie jakiego miał doznać św. Jan Apostoł, które zostało opisane w jego Apokalipsie. Było to w czasie, gdy Jan został zesłany na wyspę Patmos prawdopodobnie za panowania cesarza Domicjana[1]. Wizja ta dotyczy zmartwychwstałego i wniebowziętego Jezusa Chrystusa, podobnego do Syna Człowieczego. Fragment ten stanowi jedyny opis fizyczny Jezusa w całej Biblii, choć należy zwrócić uwagę, iż nie jest to jego dosłowne przedstawienie.

Treść objawienia[edytuj | edytuj kod]

Ilustracja z Apokalipsy bamberskiej przedstawiająca Syna Człowieczego na tle świeczników

Doznałem zachwycenia w dzień Pański i posłyszałem za sobą potężny głos jak gdyby trąby mówiącej: «Co widzisz, napisz w księdze i poślij siedmiu Kościołom: do Efezu, Smyrny, Pergamonu, Tiatyry, Sardów, Filadelfii i Laodycei». I obróciłem się, by widzieć, co za głos do mnie mówił; a obróciwszy się, ujrzałem siedem złotych świeczników, i pośród świeczników kogoś podobnego do Syna Człowieczego, obleczonego [w szatę] do stóp i przepasanego na piersiach złotym pasem. Głowa Jego i włosy – białe jak biała wełna, jak śnieg, a oczy Jego jak płomień ognia. Stopy Jego podobne do drogocennego metalu, jak gdyby w piecu rozżarzonego, a głos Jego jak głos wielu wód. W prawej swej ręce miał siedem gwiazd i z Jego ust wychodził miecz obosieczny, ostry. A Jego wygląd – jak słońce, kiedy jaśnieje w swej mocy. Kiedym Go ujrzał, do stóp Jego upadłem jak martwy, a On położył na mnie prawą rękę, mówiąc: «Przestań się lękać! Jam jest Pierwszy i Ostatni i żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków i mam klucze śmierci i Otchłani

Odniesienia do innych fragmentów Biblii[edytuj | edytuj kod]

Niektóre zwroty z pierwszego rozdziału są również użyte w rozdziale dziewiętnastym, aby opisać Jeźdźca na Białym Koniu[3]. W obu miejscach postacie mają wypływający z ust miecz, oraz „oczy jak płonący ogień”. Uderzające jest również podobieństwo między wizjami odnoszącymi się do Syna Człowieczego Jana i proroka Daniela ze Starego Testamentu.

Oto stał pewien człowiek ubrany w lniane szaty, a jego biodra były przepasane czystym złotem, a ciało zaś jego było podobne do tarsziszu, jego oblicze do blasku błyskawicy, oczy jego były jak pochodnie ogniste, jego ramiona i nogi jak błysk polerowanej miedzi, a jego głos jak głos tłumu.

Księga Daniela 10, 5-6[4]

Interpretacje[edytuj | edytuj kod]

Protestancki teolog William Hendriksen wyraził opinię, że widzenie Jana przedstawia symbolicznie opisanego Jezusa przychodzącego aby oczyścić swój Kościół[5].

Szczegółowe odniesienia[edytuj | edytuj kod]

"Wizja Jana z Patmos" autorstwa niemieckiego malarza Juliusa Schorra z 1860 roku
  • Siedem złotych świeczników – menora używana w Namiocie Spotkania i świątyni
  • Szata i złoty pas – przypominają oficjalny strój żydowskiego Arcykapłana[6]
  • Białe włosy – wizerunek tak zwanego Chrystusa Starotestamentowego z siódmego rozdziału Księgi Daniela sugeruje mądrość i siłę wieku[7]
  • Oczy jak płomień ognia – są zdolne przeniknąć każde serce i każdy ukryty zakamarek[5]
  • Stopy podobne do metalu – potęga i stabilność[8], zdolne do deptania swych wrogów
  • Głos wielu wód – siła wodospadu[8]
  • Siedem gwiazd w prawej ręce – odniesienie do gromady gwiazd Plejad[6] z trzydziestego ósmego rozdziału Księgi Hioba, gdzie Hiob pyta Boga "Czy połączysz gwiazdy Plejad? Czy rozluźnisz więzy Oriona?"[9]. Prawa ręka może być tu interpretowane jako źródło mocy i ochrony.
  • Obosieczny miecz wychodzący z ust – słowo boże zdolne zarówno niszczyć jak i tworzyć[6]
  • Wygląd niczym słońce – odniesienie do Przemienienia na górze Tabor[10]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jack Finegan, The Archeology of the New Testament: The Mediterranean world of the early Christian Apostles (Westview Press, 1981), 43.
  2. Biblia Tysiąclecia – Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu – Ap 1 [online], biblia.deon.pl [dostęp 2020-02-21] (pol.).
  3. Biblia Tysiąclecia – Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu – Ap 19 [online], biblia.deon.pl [dostęp 2020-02-21] (pol.).
  4. Księga Daniela, 10 – Biblia Tysiąclecia – Bíblia Católica Online [online], www.bibliacatolica.com.br [dostęp 2020-02-21] (pol.).
  5. a b William Hendriksen, More Than Conquerors: An Interpretation of the Book of Revelation (Tyndale Press, 1962), 56.
  6. a b c David Chilton, The Days of Vengeance: An Exposition of the Book of Revelation (Dominion Press, 1987), 73-76.
  7. Leon Morris, The Revelation of St. John (Tyndale, 1969), 53.
  8. a b Robert H. Mounce, The Book of Revelation (Eerdmans, 1977), 79.
  9. Biblia Tysiąclecia – Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu – Hi 38 [online], biblia.deon.pl [dostęp 2020-02-21] (pol.).
  10. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2020-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-08)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • William Hendriksen, More Than Conquerors: An Interpretation of the Book of Revelation, Tyndale Press, 1962.
  • Simon J. Kistemaker, Exposition of the Book of Revelation, wyd. Baker, 2002.
  • David Chilton, The Days of Vengeance: An Exposition of the Book of Revelation, wyd. Dominion Press, 1987.
  • Leon Morris, The Revelation of St. John, wyd. Tyndale, 1969.
  • Robert H. Mounce, The Book of Revelation, wyd. Eerdmans, 1977.
  • Jack Finegan, The Archeology of the New Testament: The Mediterranean world of the early Christian Apostles, wyd. Westview Press, 1981.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]