Henryk Priebe
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
malarz |
Henryk Priebe (ur. 22 grudnia 1884 w Poznaniu, zm. 20 czerwca 1966 w Obrzycku[1]) – polski malarz, powstaniec wielkopolski.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W czasie I wojny światowej służył przymusowo w armii pruskiej. Walczył we Francji od 1914 do 1918, a po powrocie do Polski wziął udział w powstaniu wielkopolskim. Był uczestnikiem walk w Poznaniu, a potem wstąpił do 1. pułku ułanów Wielkopolskich[2]. Następnie walczył bolszewikami w 1920[1].
Studiował malarstwo w Krakowie, na Uniwersytecie Jagiellońskim, pod kierunkiem prof. Stefana Filipkiewicza. Od 1933 do 1966, czyli do śmierci, mieszkał w Obrzycku (wyjątkiem był czas okupacji niemieckiej). W mieście tym tworzył swoje obrazy oraz prowadził zakład fotograficzny przy ul. Dworcowej. Specjalizował się w malarstwie pejzażowym (m.in. okolice Obrzycka) i portretowym[3]. Przedmiotem jego twórczości był również folklor Ziemi Szamotulskiej[1][4].
Był współzałożycielem Towarzystwa Byłych Żołnierzy 1. Pułku Ułanów Wielkopolskich (15. Pułku Ułanów Poznańskich)[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Obrzyckie Towarzystwo Kulturalne, Henryk Priebe
- ↑ FBC, Pejzaż z malwami
- ↑ Zeszyty Obrzyckie, Historia Pani Barbary Kaczor z domu Stróżyk
- ↑ ArtInfo, Priebe Henryk
- ↑ Wojciech Lisiecki, Towarzystwo Byłych Żołnierzy 15. Pułku Ułanów 1933-1939 na fotografii, w: Ułan Poznański - Piętnastak4(15)/2014, s. 8 ISSN 2083-0882