Stefan Filipkiewicz

Stefan Filipkiewicz
Data i miejsce urodzenia	28 lipca 1879 Tarnów
Data i miejsce śmierci	23 sierpnia 1944 Mauthausen-Gusen
Dziedzina sztuki	malarstwo, grafika
Odznaczenia

Jan Stanisławski z uczniami – Kazimierz Sichulski (1905), Filipkiewicz pierwszy z lewej

Stefan Filipkiewicz (ur. 28 lipca 1879 roku w Tarnowie, zm. 23 sierpnia 1944 roku w Mauthausen-Gusen) – malarz i grafik, młodopolski pejzażysta. Zaliczany jest do najwybitniejszych przedstawicieli „szkoły pejzażowej” Jana Stanisławskiego.

Życiorys

Był starszym bratem Mieczysława Filipkiewicza. Od 1900 do 1908 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Józefa Mehoffera, Floriana Cynka, Leona Wyczółkowskiego, Józefa Pankiewicza oraz Jana Stanisławskiego, który wywarł duży wpływ na jego twórczość. Debiutował w 1899 serią pejzaży tatrzańskich wystawionych w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Wystawiał tam oraz we Lwowie, a od 1903 w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, którego był członkiem. Od 1905 był członkiem wiedeńskiej „Secesji”. Od 1908 roku był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”. Uczestniczył w wystawach secesji w Berlinie (1904), Monachium (1903, 1907, 1909) i Wiedniu (1905, 1911, 1913), a także w wielu międzynarodowych ekspozycjach i wernisażach m.in. w Dreźnie (1912), Rzymie (1911) i Wenecji (1905, 1907, 1910, 1914, 1920, 1926). Brał udział w zbiorowych prezentacjach polskiej sztuki w Stanach Zjednoczonych (1906), Londynie (1906), Wiedniu (1908, 1915) i Paryżu (1921). Od 1908 roku był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka. Od 1913 prowadził kurs malarstwa dekoracyjnego w Szkole Przemysłowej w Krakowie. W latach 1914–1917 służył w Legionach. Zaprojektował wzór munduru legionistów i tarcze legionowe. Powrócił do pracy pedagogicznej, a w wolnym czasie tworzył. W 1929 roku otrzymał złoty medal na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu. Od 1930 roku wykładał na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie w 1936 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym. W 1933 roku został nagrodzony przez Polską Akademię Umiejętności za całokształt twórczości. W czasie II wojny światowej brał udział w ruchu oporu i działalności konspiracyjnej. Był Sekretarzem Komitetu Obywatelskiego do Spraw Opieki nad Uchodźcami Polskimi na Węgrzech i członkiem Placówki „W” w Budapeszcie – przedstawicielstwa Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie. Jej głównym zadaniem było utrzymywanie (w warunkach ścisłej konspiracji) stałej łączności między rządem polskim a jego przedstawicielstwami w kraju, a więc Delegaturą Rządu na Kraj i Naczelnym Dowództwem Armii Krajowej w Polsce.

Aresztowany przez Gestapo w roku 1944 trafił do obozu w Mauthausen-Gusen, gdzie został zamordowany. Według Księgi Zgonów KL Mauthausen – Auf Befehl des RF44 – erhangt 23.8.1944 16.00 justifiziert).

Odznaczony Medalem Niepodległości za służbę w Legionach.

Linki zewnętrzne

• Grażyna i Przemysław Witekowie "Artyści w strzeleckim zbrojnym ruchu niepodległościowym I wojny światowej", Oleandry nr 16 (maj 2005)
• Stefan Filipkiewicz na wystawie Towarzystwa Sztuk Pięknych, 1937 r.
• Stefan Filipkiewicz. artyzm.com