Herb guberni radomskiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb guberni radomskiej
Ilustracja
Typ herbu

terytorialny

Wprowadzony

25 lutego 1869

Herb guberni radomskiej w latach 1845–1866

Herb guberni radomskiej przedstawiał na tarczy dwudzielnej w pas w polu górnym czerwonym orła białego w koronie złotej, ze złotą przepaską na skrzydłach, pole dolne dwudzielne w słup, w polu prawym czerwonym trzy pasy srebrne, w polu lewym błękitnym 9 gwiazd złotych w trzech rzędach po trzy.

Herb powstał z połączenia herbów guberni kieleckiej i sandomierskiej. 5 (17) października 1845 r. Namiestnik Królestwa Polskiego zatwierdził rysunek herbu. 26 maja (7 czerwca) 1849 r. herb uzyskał najwyższe zatwierdzenie cesarskie[1].

Po reformie administracyjnej opracowano nowy herb, który uzyskał zatwierdzenie cesarskie 25 lutego 1869 r.[2] Herb ten przedstawiał w polu czerwonym snop pszenicy złoty, po bokach którego dwa młoty srebrne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stefan Krzysztof Kuczyński: Polskie herby ziemskie: geneza, treści funkcje. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993, s. 242.
  2. Полное собрание законов Российской империи, Tom XLIV, poz. 46791