Przejdź do zawartości

Hermann Köhler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hermann Köhler
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1950
Niedermarsberg

Wzrost

183 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
Mistrzostwa Europy
złoto Helsinki 1971 sztafeta 4 × 400 m
srebro Rzym 1974 sztafeta 4 × 400 m
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Katowice 1975 bieg na 400 m
złoto Katowice 1975 sztafeta 4 × 2 okrążenia
srebro Rotterdam 1973 sztafeta 4 × 2 okrążenia
srebro Monachium 1976 bieg na 400 m

Hermann Köhler (ur. 12 stycznia 1950 w Niedermarsbergu[1]) – niemiecki lekkoatleta, sprinter, medalista mistrzostw Europy i halowych mistrzostw Europy. W czasie swojej kariery reprezentował RFN.

Specjalizował się w biegu na 400 metrów. Zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 400 metrów (która biegła w składzie: Horst-Rüdiger Schlöske, Thomas Jordan, Martin Jellinghaus i Köhler) na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach, a w biegu na 400 metrów zajął 6. miejsce[2].

Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium startował tylko w sztafecie 4 × 400 metrów, która w składzie: Bernd Herrmann, Schlöske, Köhler i Karl Honz zajęła 4. miejsce[1]. Zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 2 okrążenia (w składzie: Falko Geiger, Honz, Ulrich Reich i Köhler) na halowych mistrzostwach Europy w 1973 w Rotterdamie, a w biegu na 400 metrów zakwalifikował się do półfinału, w którym nie wystąpił[3]. Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Köhler, Schlöske, Honz i Rolf Ziegler)[4].

Zwyciężył w biegu na 400 metrów i w sztafecie 4 × 2 okrążenia (w składzie: Klaus Ehl, Franz-Peter Hofmeister, Honz i Köhler) na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach[5]. Zdobył srebrny medal w biegu na 400 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1976 w Monachium[6].

Był mistrzem RFN w biegu na 400 metrów w 1971, wicemistrzem w 1970, a także brązowym medalistą na 400 metrów w 1972 i 1973[7] oraz w biegu na 400 metrów przez płotki w 1974 i 1975[8]. Był również mistrzem RFN w hali na 400 metrów w 1974 oraz wicemistrzem w 1973 i 1975[9], a także mistrzem w hali w sztafecie 4 × 400 metrów w 1971, 1973 i 1974[10].

Jego rekord życiowy na 400 metrów wynosił 45,98 s (1971)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Hermann Köhler [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-17] (ang.).
  2. Zürich 2014 Statistics Handbook [online], European Athletics, 412 i 417 [dostęp 2015-10-27] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-06] (ang.).
  3. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 429, 431 [dostęp 2021-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  4. Zürich 2014 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 424 [dostęp 2015-10-27] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-06] (ang.).
  5. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 438–439, 441 [dostęp 2021-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  6. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 443 [dostęp 2021-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  7. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (400m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2015-10-27] (niem.).
  8. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (400m Hürden – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2015-10-29] (niem.).
  9. Deutsche Hallen – Leichtathletik – Meisterschaften (400m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2015-10-27] (niem.).
  10. Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften – Halle (Staffeln – Herren – Teil 1) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2015-10-27] (niem.).