Hexalobus salicifolius
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Hexalobus salicifolius | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Hexalobus salicifolius Engl. Monogr. Afrik. Pflanzen-Fam. 6: 57 1901[3] | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 | |||
Hexalobus salicifolius Engl. – gatunek rośliny z rodziny flaszowcowatych (Annonaceae Juss.). Występuje naturalnie w Wybrzeżu Kości Słoniowej, Kamerunie, Gabonie oraz Kongo[5][6].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Zimozielone drzewo dorastające do 25–35 m wysokości[6].
- Liście
- Mają kształt od eliptycznego do lancetowatego. Mierzą 5–8,5 cm długości oraz 2–3,5 cm szerokości. Są skórzaste, lekko owłosione od spodu. Nasada liścia jest klinowa. Blaszka liściowa jest o spiczastym wierzchołku. Ogonek liściowy jest nagi i dorasta do 2–3 mm długości[6].
- Kwiaty
- Są pojedyncze lub zebrane w pary, rozwijają się w kątach pędów. Wydzielają zapach. Mają 3 podłużnie owalne działki kielicha o zielonozłotej barwie i dorastające do 9–10 mm długości. Płatków jest 6, ułożonych w dwóch okółkach, są zrośnięte u podstawy, omszone, mają podłużny kształt i żółtą barwę, osiągają do 2–4 mm długości. Kwiaty mają liczne pręciki[6].
- Owoce
- Pojedyncze są siedzące i mają podłużnie odwrotnie jajowaty kształt, zebrane po 3–4 w owoc zbiorowy. Są owłosione. Osiągają 4–4,5 cm długości i 2–2,5 cm szerokości[6].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
W Wybrzeżu Kości Słoniowej rośnie na obszarach bagiennych w pozostałych skrawkach lasów[4].
Ochrona[edytuj | edytuj kod]
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych został zaliczony do kategorii EN – gatunków zagrożonych wyginięciem. Znane są dwie izolowane subpopulacje[a][7]. Na Wybrzeżu Kości Słoniowej gatunek ten jest ograniczony pomiędzy rzekami Cavalla i Sassandra. Potrzeba więcej informacji na temat drugiej subpopulacji w Afryce Środkowej. Głównym zagrożeniem dla tej rośliny jest napływ ludności, który już spowodował gwałtowny spadek siedlisk i ich degradację. Gatunek występuje na terenie chronionym jakim jest Park Narodowy Taï w Wybrzeżu Kości Słoniowej[4].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pojęcie subpopulacji (podpopulacji) jest wprowadzane w przypadkach ocen zagrożenia populacji silnie rozczłonkowanych, co wzmaga wymieranie taksonu. W przypadkach, gdy subpopulacje są małe i w znacznym stopniu izolowane, rekolonizacja opuszczonych stanowisk jest mało prawdopodobna (zob. metapopulacja oraz J. Mitka, Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).
- ↑ a b Hexalobus salicifolius Engl.. The Plant List. [dostęp 2015-10-01]. (ang.).
- ↑ a b c A. Cosiaux i inni, Hexalobus salicifolius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2015-10-02] (ang.).
- ↑ Hexalobus salicifolius – Maps. Encyclopedia of Life. [dostęp 2015-10-01]. (ang.).
- ↑ a b c d e Hexalobus salicifolius. Plantes & botanique. [dostęp 2015-10-01]. (fr.).
- ↑ Józef Mitka: Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk. [w:] Roczniki Bieszczadzkie nr 18 [on-line]. 2010. s. 24–44. [dostęp 2013-12-23]. (pol.).