High Expectations

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
High Expectations
Wykonawca albumu studyjnego
Mabel
Wydany

2 sierpnia 2019

Nagrywany

Breakfast Studio, Kensel Rise, Rokstone Studios, SMV London, The Collection

Gatunek

funk, soul pop

Wydawnictwo

Polydor, Capitol[1]

Producent

Al Shux, Cameron Gower-Poole, Dre Skull, Fraser Thorneycroft-Smith, Jax Jones, Jay Weathers, JD. Reid, Jordan Riley, Mark Ralph, Snakehips, Steve Mac, Tre Jean-Marie, Tyrrell Paul[2]

Oceny
Przejdź do sekcji „Odbiór krytyczny”
Album po albumie
Ivy to Roses
(2017) 		High Expectations
(2019) 		About Last Night...
(2023)

High Expectations – debiutancki album brytyjsko-szwedzkiej piosenkarki i autorki tekstów Mabel. Album został wydany 2 sierpnia 2019 roku[3].

Tło i wydanie[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2019 Mabel wypuściła swój debiutancki mixtape „Ivy To Roses”. Główny singiel mixtape'u, „Finders Keepers” został nagrany wraz z brytyjskim raperem Kojo Funds i dotarł na 8 miejsce brytyjskiej listy singli. Był to pierwszy singiel piosenkarki, który trafił do pierwszej dziesiątki na liście przebojów. W 2019 mixtape został wznowiony i pojawiła się na nim piosenka „Don`t Call Me Up”. Pierwotnie album miał się ukazać w kwietniu 2019 roku, jednak przesunięto datę jego wydania na 2 sierpnia 2019 roku.

Single[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy singiel z albumu, „Don't Call Me Up”, został wydany 18 stycznia 2019 Trafił na 3 miejsce w UK Singles Charts[4] oraz na 66 miejsce na The Hot 100 Billboard Charts (z 97, debiut piosenkarki na tej liście[5])[6]. „Mad Love” został wydany jako drugi singiel w dniu 7 czerwca 2019[7]. Utwór ten stał się trzecim singlem Mabel w pierwszej dziesiątce w Wielkiej Brytanii, zajmując ósme miejsce oraz w pierwszej dziesiątce w Irlandii, gdzie osiągnął szóste miejsce. 23 lipca 2019 roku został wydany promocyjny singiel artystki „Bad Beahviour” wraz z teledyskiem wyreżyserowanym przez Olivera Kane`a. Singiel zadebiutował na 94 miejscu na UK Singles Charts[8][9][10]. „OK (Anxiety Anthem)” został umieszczony jako trzeci singiel albumu, który został wydany wraz z albumem. Piosenka została zilustrowana teledyskiem w reżyserii Jade Jackman, którego premiera odbyła się w Dazed w dniu 16 sierpnia 2019 roku[11]. „God Is a Dancer” z Tiesto, „Boyfriend”, „West Ten” z AJ Tracey i „Tick Tock” z Clean Bandit i 24kGoldn znajdują się na cyfrowej i strumieniowej wersji albumu, stanowiąc tym samym jego czwarty, piąty, szósty i siódmy singiel.

Odbiór krytyczny[edytuj | edytuj kod]

High Expectations otrzymał na ogół pozytywne recenzje od krytyków muzycznych. Album otrzymał średnią ocenę 61 na 100 na podstawie 10 recenzji krytycznych w podsumowaniu Metacritic[14], 64 na 100 na podstawie 16 recenzji w zestawieniu Album of the Year[12] oraz 5.9/10 na podstawie 9 recenzji w zestawieniu AnyDecentMusic?[13].

Jake Hawkes z magazynu Dork ocenia, iż Mabel „mając tak wiele hitowych singli przed albumem, mogła po prostu umieścić je wszystkie w debiucie, usiąść i obserwować, jak napływają dane dotyczące streamingu. Zamiast tego wydała nowy zbiór utworów, który wyróżnia się tym, co najlepsze w jej twórczości. Nie jest idealny, ale z pewnością spełnia oczekiwania, niezależnie od tego, jak wysokie”[18].

Ben Devlin z musicOMH nazwał album „przekonującym przejawem wszechstronności i jakości pisania piosenek, które mocno utwierdzają Mabel jako siłę, z którą należy się liczyć w brytyjskim popie”[23], podczas gdy Chris Taylor z DIY określił album słowami „fajny i niewymuszony” i bez „udawanej powagi”[17]. Laura Barton z magazynu Q nazwała album „wysoce dopracowanym” twierdząc, że piosenkarka „udoskonaliła sztukę pisania piosenek, które nawet przy pierwszym przesłuchaniu brzmią całkowicie pospolicie”. Hannah Mylrea napisała w NME, że „wspaniały jedwabisty wokal Mabel unosi się w powietrzu, produkcja jest znakomita, błyskotliwa, ale na całym albumie brakuje tej żywiołowości i entuzjastycznej postawy, która sprawia, że utwory takie jak «Don't Call Me Up» są tak genialne”[24].

Andrew Wright z The Skinny argumentował, że piosenkarka znalazła swoją indywidualną tożsamość na High Expectations, który to album opisał jako wszechstronny, pomimo „niektórych nadgorliwych prób przebicia się do Top 40”[27]. Z drugiej strony, Joe Hale z magazynu Clash uznał utwory na High Expectations za „zbyt wypieszczone, przy czym Mabel stworzyła go trochę zbyt bezpiecznie, by zakwalifikować album jako całkowicie oryginalny lub progresywny”, ale doszedł do wniosku, że ma „kilka prawdziwych atrakcji” i pokazuje „momenty talentu i sprytu”[16].

Alexis Petridis z magazynu The Guardian stwierdził, że High Expectations „brakuje osobowości”[20]. Recenzentka Kitty Empire z The Observer napisała, że „High Expectations nie jest ani trochę frustrujący przywołując stare pytanie: według jakich kryteriów powinniśmy oceniać sukces?”[25]. Z kolei krytyk Johnny Sharp z Uncut zauważył, że albumowi „Pomimo pewnych dość przyjemnych melodii, brakuje mu charyzmy wokalnej, żeby wyróżnić się spośród innych naśladowczyń Rihanny, Miley i Dua Lipy”. Mick Jacobs z PopMatters podsumował: „Chociaż album jest śpiewany pięknym, zwinnym głosem, jego zawartość nie niesie żadnych innowacji, które naprawdę wyróżniałyby utwory, nawet między sobą”[26].

Zdaniem Philippa Kausego z magazynu laut.de „Mabel McVey w wieku 23 lat wie, jak zaśpiewać piosenkę. Muzycznie większość ich utworów wpisuje się w londyński trend: łączenie afrobeat z dance-popem”[22].

Sukces komercyjny[edytuj | edytuj kod]

High Expectations zadebiutował na trzecim miejscu na UK Albums Chart, za Edem Sheeranem z No.6 Collaboration Project i Lewisem Capaldim z Divinely Uninspired to a Hellish Extent, osiągając w pierwszym tygodniu sprzedaż na poziomie 9,761 jednostek odpowiadających sprzedaży albumu. W drugim tygodniu album spadł na 10. miejsce ze sprzedażą na poziomie 4184 sztuk. Na Irish Albums Chart album dotarł na piąte miejsce, jako najwyższy debiut na liście z dnia 9 sierpnia 2019 roku. Album zadebiutował również w pierwszej 40. w Norwegii i Szwajcarii. W USA, High Expectations zadebiutował pod numerem 198 na liście Billboard 200. Hugh McIntyre z Forbes stwierdził, że debiut albumu to „doskonały przykład tego, jak przemysł muzyczny w Wielkiej Brytanii i USA mogą się diametralnie różnić”[29].

W Polsce album uzyskał certyfikat platynowej płyty[30].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Mabel – High Expectations. Discogs. [dostęp 2023-11-21]. (ang.).
  2. ↑ High Expectations – Mabel | Credits. AllMusic. [dostęp 2023-11-21]. (ang.).
  3. ↑ High Expectations by Mabel [online], Genius [dostęp 2021-01-26] (ang.).
  4. ↑ Mabel | full Official Chart History | Official Charts Company [online], www.officialcharts.com [dostęp 2021-01-26].
  5. ↑ Xander Zellner, Mabel Scores First Billboard Hot 100 Hit With 'Don't Call Me Up' [online], Billboard, 2 kwietnia 2019 [dostęp 2021-09-22] (ang.).
  6. ↑ Chart History – Mabel – HOT 100 [online], Billboard [dostęp 2021-09-22].
  7. ↑ Mabel i nowy singiel „Mad Love”. Piątkowa premiera w Radiu ZET – Radio ZET, www.radiozet.pl, 1559 [dostęp 2021-01-26] (pol.).
  8. ↑ Mabel z nowym singlem „Bad Behaviour”. Piątkowa premiera w Radiu ZET – Radio ZET, www.radiozet.pl, 1564 [dostęp 2021-01-26] (pol.).
  9. ↑ Mabel Embraces Party Vibes On New Track „Bad Behaviour” [online], idolator, 23 lipca 2019 [dostęp 2021-01-26].
  10. ↑ Mabel – Bad Behaviour. mabel [dostęp 2021-01-26].
  11. ↑ Premiere: Mabel's mental health-tackling ‘OK, Anxiety Anthem’ music video [online], Dazed, 16 sierpnia 2019 [dostęp 2021-01-26] (ang.).
  12. ↑ a b Album of the Year: Mabel – High Expectations. Album of the Year. [dostęp 2023-11-21]. (ang.).
  13. ↑ a b AnyDecentMusic?: Mabel: High Expectations. AnyDecentMusic?. [dostęp 2023-11-21]. (ang.).
  14. ↑ a b Metacritic: High Expectations by Mabel. Metacritic. [dostęp 2023-11-21]. (ang.).
  15. ↑ Thomas H Green: CD: Mabel - High Expectations. The Arts Desk. [dostęp 2023-11-21]. (ang.).
  16. ↑ a b Joe Hale, Mabel - High Expectations [online], Clash [dostęp 2022-02-25] (ang.).
  17. ↑ a b Chris Taylor, Mabel - High Expectations - Review [online], DIY [dostęp 2022-02-25] (ang.).
  18. ↑ a b Jake Hawkes: Mabel – High Expectations. readdork.com. [dostęp 2023-11-21]. (ang.).
  19. ↑ Sarah Thomas: Slick, well-written marks of a singer absorbing and defying the boundaries of genre. Gigwise. [dostęp 2023-11-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-24)]. (ang.).
  20. ↑ a b Alexis Petridis: Mabel: High Expectations review – confident pop lacks personality. The Guardian. [dostęp 2023-11-20]. (ang.).
  21. ↑ Louise Bruton: Mabel: High Expectations review – Pop rockets from a rising star. The Irish Times. [dostęp 2023-11-21]. (ang.).
  22. ↑ a b Philipp Kause: Mabel – High Expectations. laut.de. [dostęp 2023-11-21]. (niem.).
  23. ↑ a b Ben Devlin: Mabel – High Expectations. musicOMH. [dostęp 2023-11-21]. (ang.).
  24. ↑ a b Hannah Mylrea, Mabel – ‘High Expectations’ review [online], NME, 2 sierpnia 2019 [dostęp 2022-02-25] (ang.).
  25. ↑ a b Kitty Empire, Mabel: High Expectations review – something sassy this way comes [online], The Observer, 3 sierpnia 2019 [dostęp 2022-02-25] (ang.).
  26. ↑ a b Mick Jacobs: Mabel Doesn’t Quite Hit Those ‘High Expectations’. PopMatters. [dostęp 2023-11-21]. (ang.).
  27. ↑ a b Andrew Wright, Mabel album review: High Expectations - The Skinny [online], The Skinny [dostęp 2022-02-25] (ang.).
  28. ↑ Kish Lal: Music reviews: Lloyd Cole, Mabel, Anat Fort, George Malcolm and more (Mabel, HIGH EXPECTATIONS (Polydor)). The Sydney Morning Herald. [dostęp 2023-11-21]. (ang.).
  29. ↑ Hugh McIntyre, BTS, Drake, Tool And Tyler Childers: 5 Noteworthy Moves On This Week's Billboard 200 [online], Forbes [dostęp 2022-02-25] (ang.).
  30. ↑ Oficjalna Lista Wyróżnień – platynowe płyty [online], OLiS [dostęp 2023-05-24].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=High_Expectations&oldid=72118029”