Tiësto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Tiësto
Ilustracja
Tiësto (2007)
Imię i nazwisko

Tijs Michiel Verwest

Pseudonim

Tiësto, TST, Allure, Steve Forte Rio, DJ Tiësto, Da Joker, Drumfire, Stray Dog, Tom Ace, Wild Bunch, VER:WEST itd.

Data i miejsce urodzenia

17 stycznia 1969
Breda, Holandia

Instrumenty

instrumenty klawiszowe

Gatunki

pop, bigroom house, electro house, progressive trance, trance, future house, dutch house, dance, melbourne bounce, gabber, acid trance, techno, downtempo

Zawód

DJ, producent muzyczny

Aktywność

od 1985

Wydawnictwo

Trashcan, Bonzai Jumps, XSV Music, Guardian Angel, Black Hole, Musical Freedom

Zespoły
Gouryella (1999-2001)
Odznaczenia
Oficer Orderu Oranje-Nassau (Holandia)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Tiësto, właśc. Tijs Michiel Verwest (ur. 17 stycznia 1969 w Bredzie[1]) – holenderski DJ i producent muzyczny. Uznawany za jednego z najpopularniejszych i utytułowanych DJ-ów na świecie[2][3].

Wielokrotnie wyróżniony tytułem najlepszego DJ-a w plebiscycie czasopisma „DJ Magazine”. Został nazwany „najlepszym DJ–em wszech czasów” przez magazyn „Mix” w ankiecie głosowanej przez czytelników[4]. W 2013 roku został wybrany przez czytelników DJ Magazine jako „najlepszy DJ ostatnich 20 lat”[5]. Tworzył wspólnie nagrania z producentami, takimi jak Armin van Buuren (w projekcie Alibi) czy Ferry Corsten (Gouryella), a także współpracował z wykonawcami, takimi jak Timbaland, Justin Timberlake, Maxi Jazz (Faithless) oraz Madonną[6].

Prowadzi autorską audycję radiową Tiësto’s Club Life.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Karierę rozpoczął od organizowania i prowadzenia imprez szkolnych. Współpracował z kilkunastoma klubami w Holandii, gdzie zdobywał doświadczenie w miksowaniu utworów muzycznych. Wkrótce potem nawiązał współpracę z agencją artystyczną ID&T Agency. Wtedy też poznał swojego późniejszego przyjaciela Arny Binka, z którym w 1997 założył wytwórnię muzyczną Black Hole Recordings, która współpracuje z koncernem medialnym Universal Music Group[6].

Tiësto, 2004

Zyskał popularność za sprawą remiksów, które tworzy od 1999. W 2000 jego remiks nagrania „The Silence” Delerium znalazł się na szczytach zestawień muzycznych w USA[6]. W 2001 uruchomił Magic Music, część wytwórni, która wydaje remiksy jego ulubionych piosenek[potrzebny przypis].

Posiada swoją własną figurę w gabinecie figur woskowych Madame Tussaud. W 2003 zorganizował swój pierwszy solowy koncert[potrzebny przypis] oraz zdobył tytuł najlepszego holenderskiego wykonawcy podczas MTV Europe Music Awards[7].

W 2004 wystąpił podczas koncertu na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach. Specjalnie na tę okazję stworzył album Parade of the Athletes[6]. W 2004 roku zagrał także w komedio-dramacie pt. It's All Gone Pete Tong, związany z życiem Franka Wilde’a oraz w filmie Hey DJ również traktującym o muzyce klubowej. Tiësto od 2006 roku jest głównym ambasadorem organizacji Dance4life, która pomaga młodym ludziom chorym na AIDS. Specjalnie dla tego celu wraz z Maxi Jazzem skomponował utwór „Dance4Life”[potrzebny przypis]. W tym samym roku firma Reebok podpisała z nim kontrakt na produkcję odzieży sportowej sygnowanej jego imieniem[potrzebny przypis].

Tiësto, 2007

W 2007 został otwarty klub DJ-a Tiësto o nazwie Cineac w Amsterdamie. Pod koniec 2007 roku wraz z domem mody Giorgia Armaniego, Armani Exchange zaprojektował serię koszulek „Remix the Future”. Dochód ze sprzedaży odzieży został przekazany na rzecz organizacji charytatywnej Mercy Corps.

8 lutego 2015, podczas gali wręczenia nagród Grammy w Los Angeles, otrzymał statuetkę w kategorii Najlepsze zremiksowane nagranie – muzyka rozrywkowa za remiks do utworu „All of Me” Johna Legenda[8].

W latach 2002–2004 zajmował pierwsze miejsce na liście „100 najlepszych międzynarodowych DJ-ów” sporządzanej przez czasopismo „DJ Magazine”, poza tym w latach 2005, 2007–2009, 2012 zajmował drugie miejsce w zestawieniu, a w 2006, 2010 i 2011 – trzecie miejsce[9].

21 września 2019 poślubił modelkę Annikę Backes[10].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Pozycja na liście Certyfikat
NLD
[11] 		GBR
[12] 		CHE
[13] 		IRE
[14] 		POL
[15] 		DEU
[16] 		AUS
[17] 		BEL (WA)
[18] 		BEL (FL)
[18]
2001 In My Memory
  • Data: 6 listopada 2001[19]
  • Wydawca: Black Hole Recordings
 25 – – – – – – – –
  • NLD: złota płyta[20]
2004 Just Be
  • Data: 1 czerwca 2004[21]
  • Wydawca: Black Hole Recordings
 1 54 – – – 51 – 96 2
  • NLD: złota płyta[20]
  • UK: srebrna płyta[22]
2007 Elements of Life
  • Data: 10 kwietnia 2007[23]
  • Wydawca: Black Hole Recordings
 1 14 77 5 15 62 – 3 2
  • NLD: złota płyta[20]
  • CAN: złota płyta[24]
  • POL: złota płyta[25]
  • UK: srebrna płyta[22]
2009 Kaleidoscope
  • Data: 6 października 2009[26]
  • Wydawca: Musical Freedom, Ultra
 2 20 73 5 26 61 31 9 13
  • CAN: złota płyta[24]
2014 A Town Called Paradise
  • Data: 16 czerwca 2014[27]
  • Wydawca: Universal Music
 11 22 12 22 – 45 18 15 26
2020 The London Sessions
  • Data: 15 maja 2020
  • Wydawca: Muiscal Freedom, PM:AM, Universal Music
 54 – – – – – – – –
„–” pozycja nie była notowana.

Kompilacje[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Pozycja na liście Certyfikat
NLD
[11] 		GBR
[12] 		DEU
[16] 		BEL (WA)
[18] 		BEL (FL)
[18]
2004 Parade of the Athletes
  • Data: 2 listopada 2004[28]
  • Wydawca: Black Hole Recordings
 4 – 85 91 18
  • NLD: złota płyta[20]
  • UK: srebrna płyta[22]
2005 Perfect Remixes Vol. 3
  • Data: 22 lutego 2005
  • Wydawca: Warlock Records
 – – – – –
Best of System F & Gouryella (Part 1)
  • Data: 4 lipca 2005
  • Wydawca: Black Hole Recordings
 – – – – –
2006 Best of System F & Gouryella (Part 2)
  • Data: 1 maja 2006
  • Wydawca: Black Hole Recordings
 – – – – –
2008 Kamaya Painters: The Collected Works
  • Data: 21 kwietnia 2008
  • Wydawca: Black Hole Recordings
 – – – – –
2010 Magikal Journey
  • Data: 17 maja 2010
  • Wydawca: Magik Muzik
 11 27 58 4 2
  • UK: srebrna płyta[22]
„–” pozycja nie była notowana.

Remix albumy[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Pozycja na liście
NLD
[11] 		GBR
[12] 		IRE
[29] 		BEL (WA)
[18] 		BEL (FL)
[18]
2005 Just Be: Remixed
  • Data: 7 lutego 2005
  • Wydawca: SongBird, Magik Muzik, Nettwerk
 – – – – –
2008 Elements of Life: Remixed
  • Data: 9 czerwca 2008[30]
  • Wydawca: Magik Muzik, Ultra Records
 61 91 37 – –
2010 Kaleidoscope: Remixed
  • Data: 31 sierpnia 2010[31]
  • Wydawca: Musical Freedom
 37 – – 11 38
„–” pozycja nie była notowana.

Albumy wideo[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Pozycja na liście Certyfikat
DEU
[16] 		NLD
[32] 		SWE
[33]
1999 Live at Innercity: Amsterdam RAI
  • Data: 15 marca 1999
  • Wydawca: ID&T
 – – –
2003 Another Day at the Office
  • Data: 11 czerwca 2003
  • Wydawca: Black Hole Recordings
 – – –
Tiësto in Concert
  • Data: 6 października 2003
  • Wydawca: Black Hole Recordings
 – – –
  • NLD: złota płyta[20]
2004 Tiësto in Concert 2
  • Data: 26 listopada 2004
  • Wydawca: Black Hole Recordings
 – – –
  • NLD: złota płyta[20]
  • CAN: złota płyta[24]
2008 Copenhagen: Elements of Life World Tour
  • Data: 7 marca 2008
  • Wydawca: Black Hole Recordings
 40 1 3
  • NLD: złota płyta[20]
  • CAN: złota płyta[24]
„–” pozycja nie była notowana.

Miksy Dj-skie[edytuj | edytuj kod]

Single[edytuj | edytuj kod]

Remiksy[edytuj | edytuj kod]

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Tytuł Rok Rola Uwagi Źródło
„Raves: The Experience” 2000 jako on sam film dokumentalny, reżyseria: Hamish Hamilton [37]
„Tussen de sterren” 2003 serial dokumentalny [38]
„Hey DJ” film fabularny, reżyseria: Migel Delgado, Jon Jacobs [39]
„Pete Tong: Historia głuchego didżeja” 2004 film fabularny, reżyseria: Michael Dowse [40]
„Liquid Vinyl” 2005 film dokumentalny, reżyseria: Taylor Neary [41]
„Tiësto, een verlegen jongen” 2011 film dokumentalny, reżyseria: Mark Limburg [42]
„EDC 2013: Under the Electric Sky” 2014 film dokumentalny, reżyseria: Dan Cutforth, Jane Lipsitz [43]
„Soundbreaking: Stories from the Cutting Edge of Recorded Music” 2016 serial dokumentalny, reżyseria: Maro Chermayeff, Jeff Dupre [44]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Tiësto (ang.). www.imdb.com. [dostęp 2009-07-12].
  2. ↑ Tiësto (pol.). ftb.pl. [dostęp 2020-03-30].
  3. ↑ Dlaczego wśród 10 najlepszych DJ-ów świata jest aż pięciu Holendrów? (pol.). 2018-10-28. [dostęp 2020-03-30].
  4. ↑ Tiesto’s 'Greatest DJ of all time’ (ang.). mtv.com, 2011-01-21. [dostęp 2020-03-30].
  5. ↑ Andrew Whitehurst: Tiesto: Legend (ang.). 2013-11-06. [dostęp 2020-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-17)].
  6. ↑ a b c d Rob Evanoff: Tiësto Biography (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2016-07-24].
  7. ↑ Biografia Tiesto (pol.). www.e-clubowo.pl. [dostęp 2009-07-12].
  8. ↑ Max Martin: Grammys 2015: Full list of award winners (ang.). irishtimes.com. [dostęp 2015-02-09].
    Tiesto z nagrodą Grammy (pol.). fakty.nl. [dostęp 2015-02-09].
  9. ↑ Oficjalne wyniki DJ MAG TOP 100 DJs (pol.). www.djmag.pl. [dostęp 2010-10-28].
  10. ↑ Alexandra Macon: DJ Tiësto Gets Married in the Middle of the Utah Desert (ang.). W: Vogue [on-line]. 2019-09-23. [dostęp 2019-09-26].
  11. ↑ a b c Tiësto Dutch Albums Chart (niderl.). dutchcharts.nl. [dostęp 2012-03-11].
  12. ↑ a b c Tiësto UK Chart History (ang.). www.officialcharts.com. [dostęp 2016-07-24].
  13. ↑ Tiesto Swiss Albums Chart (niem.). www.hitparade.ch. [dostęp 2016-07-24].
  14. ↑ Elements of Life (ang.). acharts.us. [dostęp 2010-02-22].
    Kaleidoscope (ang.). acharts.us. [dostęp 2010-02-22].
  15. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 11.10.2010 – 17.10.2010 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2012-03-11].
    OLiS – sprzedaż w okresie 02.06.2008 – 08.06.2008 (pol.). olis.onyx.pl. [dostęp 2012-03-11].
  16. ↑ a b c Tiesto/Longplay-Chartverfolgun (niem.). www.musicline.de. [dostęp 2012-03-11].
  17. ↑ Tiësto Australian Albums Chart (ang.). www.australian-charts.com. [dostęp 2016-07-24].
  18. ↑ a b c d e f Tiesto Belgian Albums Chart (WA) (fr.). www.ultratop.be. [dostęp 2016-07-24].
    Tiesto Belgian Albums Chart (FL) (niderl.). www.ultratop.be. [dostęp 2016-07-24].
  19. ↑ Matt Borghi: Tiësto In My Memory review (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2016-07-24].
  20. ↑ a b c d e f g Tiesto: NVPI – Gold Certification (niderl.). www.nvpi.nl. [dostęp 2010-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-13)].
  21. ↑ David Jeffries: Tiësto Just Be review (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2016-07-24].
  22. ↑ a b c d BPI: Tiësto (ang.). www.bpi.co.uk. [dostęp 2016-07-24].
  23. ↑ Greg Prato: Tiësto Elements of Life review (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2016-07-24].
  24. ↑ a b c d Music Canada: Tiësto (ang.). musiccanada.com. [dostęp 2016-07-24].
  25. ↑ ZPAV: złote płyty 2007 (pol.). bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2016-07-24].
  26. ↑ David Jeffries: Tiësto Kaleidoscope review (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2016-07-24].
  27. ↑ David Jeffries: Tiësto A Town Called Paradise review (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2016-07-24].
  28. ↑ David Jeffries: Tiësto Parade of the Athletes review (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2016-07-24].
  29. ↑ Elements of Life: Remixed (ang.). acharts.us. [dostęp 2012-03-11].
  30. ↑ Greg Prato: Tiësto Elements of Life [Remixed review] (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2016-07-24].
  31. ↑ Tiësto Kaleidoscope Remixed (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2016-07-24].
  32. ↑ DUTCH DVD MUSIC TOP 30 08/03/2008 (niderl.). dutchcharts.nl. [dostęp 2016-07-24].
  33. ↑ Veckolista DVD Album – Vecka 11, 13 mars 2008 (szw.). www.sverigetopplistan.se. [dostęp 2016-07-24].
  34. ↑ a b c d e Platynowe płyty CD przyznane w 2021 roku, ZPAV [dostęp 2021-10-08].
  35. ↑ Diamentowe płyty CD przyznane w 2021 roku, ZPAV [dostęp 2021-10-08].
  36. ↑ a b Złote płyty CD przyznane w 2022 roku, ZPAV [dostęp 2022-05-18].
  37. ↑ Raves: The Experience (2000) (ang.). www.imdb.com. [dostęp 2016-07-24].
  38. ↑ Tussen de sterren (2003) (ang.). www.imdb.com. [dostęp 2016-07-24].
  39. ↑ Hey DJ (2003) (ang.). www.imdb.com. [dostęp 2016-07-24].
  40. ↑ Pete Tong: Historia gluchego didzeja (2004) It’s All Gone Pete Tong (original title) (ang.). www.imdb.com. [dostęp 2016-07-24].
  41. ↑ Liquid Vinyl (2005) (ang.). www.imdb.com. [dostęp 2016-07-24].
  42. ↑ Tiësto, een verlegen jongen (2011) (ang.). www.imdb.com. [dostęp 2016-07-24].
  43. ↑ EDC 2013: Under the Electric Sky (2014) (ang.). www.imdb.com. [dostęp 2016-07-24].
  44. ↑ Soundbreaking: Stories from the Cutting Edge of Recorded Music (2016) (ang.). www.imdb.com. [dostęp 2016-07-24].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Tiësto
Dyskografia
remixy
Single
Video i albumy koncertowe
Powiązania

DJ Tiësto.jpg

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tiësto&oldid=67460044”