Hołubino
54°51′35″N 26°15′49″E/54,859722 26,263611| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 54°51′35″N 26°15′49″E/54,859722 26,263611
| |
Hołubino (biał. Галубіна, Hałubina; ros. Голубина, Gołubina; pol. hist. Gołubina) – chutor na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie ostrowieckim, w sielsowiecie Michaliszki.
Warunki naturalne[edytuj | edytuj kod]
Chutor położony jest pomiędzy jeziorami Hołodno (Hołubińskie) i Hołodzianka (Podkościołek), na terenie Rezerwatu Krajobrazowego Jeziora Soroczańskie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pod zaborami i w II Rzeczypospolitej zaścianek. W XIX i w początkach XX w. położone było w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie zawilejskim/święciańskim. Po I wojnie światowej pod administracją polską, w Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich. W latach 1920-1922 w składzie Litwy Środkowej.
Od 11 kwietnia 1922[1] leżało w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie święciańskim, w gminie Aleksandrowo/Żukojnie[2].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. W Zarządzie Cywilnym Ziem Wschodnich miejscowość leżała w okręgu wileńskim; w Polsce do 20 stycznia 1926 w Ziemi Wileńskiej, następnie w województwie wileńskim.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej.. T. I. Województwo wileńskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1938.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Gołubina, pow. święciański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 678.
- Mapa WIG Michaliszki. [dostęp 2023-07-30]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2023-07-30]. (ros. • biał.).
