Przejdź do zawartości

Horożanka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Horożanka
Горожанка
Ilustracja
Kościół pw. Ducha Świętego (1723)
Herb
Herb
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Rejon

czortkowski

Populacja 
• liczba ludności
• gęstość


957
153,34 os./km²

Kod pocztowy

48311

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Horożanka”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Horożanka”
Ziemia49°09′N 24°55′E/49,150000 24,916667

Horożanka (ukr. Горожанка) – wieś w rejonie czortkowskim obwodu tarnopolskiego, założona w 1445 r. W latach 1556–1635 występowała w dokumentach jako miasto. Przed 1615 r. erygowano tu parafię rzymskokatolicką. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Horożanka w powiecie podhajeckim województwa tarnopolskiego[1]. W 1934 r. w skład tej gminy oprócz Horożanki weszły dotychczasowe gminy wiejskie: Dryszczów, Hnilcze i Panowice[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1921 r. wieś posiadała 468 zagród i 2528 mieszkańców, w tym 1559 Rusinów, 874 Polaków oraz 95 Żydów i innej narodowości. W okresie II wojny światowej miały tutaj miejsce zbrodnie nacjonalistów ukraińskich na polskiej ludności cywilnej. W nocy z 18 na 19 września 1939 r. członkowie OUN spalili żywcem 5-osobową rodzinę nauczycieli Jana i Heleny Groszków. W następnych latach zamordowali kolejne osoby, łącznie 39[3][4].

W Horożance urodził się Jan Selwa (1925-2018) - doc. dr hab., pracownik naukowy Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego, współzałożyciel Stowarzyszenia Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów i periodyku "Na Rubieży"[5][6].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • Zamek w Horożance[7] – XVI-wieczny zamek obronny
  • Kościół pw. Wniebowzięcia NMP (drewniany, 1792)
  • Kościół pw. Ducha Świętego, murowany, zbudowany w 1821 r. na miejscu spalonego, drewnianego kościoła; w 1943 r. opuszczony i zamieniony na spichlerz, obecnie w stanie ruiny[8].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dawne kościoły i klasztory przedwojennego dekanatu kąkolnickiego. Część 3 [online], Nowy Kurier Galicyjski, 13 września 2017 [dostęp 2023-01-01] (pol.).
  2. Internetowa baza tekstów prawnych OpenLEX [online], OPENLEX [dostęp 2023-01-02] (pol.).
  3. Stanisław Żurek: Kalendarium ludobójstwa ukraińskiego dokonanego na ludności polskiej w latach 1939–1948. Ludobójstwo ludności polskiej na Kresach. [dostęp 2017-06-18]. (pol.).
  4. Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 258–259, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
  5. Jan Selwa, Wrocław, 20.12.2018 - nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2023-05-22].
  6. Szczepan Siekierka, Michał Siekierka, Przywracanie pamięci. Stowarzyszenie Upamiętniania Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów w latach 1990-2018, 2019, s. 123-124, ISBN 978-83-85865-21-6.
  7. Horożanka. [dostęp 2013-08-11].
  8. Dawne kościoły i klasztory przedwojennego dekanatu kąkolnickiego. Część 3 [online], Nowy Kurier Galicyjski, 13 września 2017 [dostęp 2023-01-02] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]