Hr.Ms. Vos (1913)
 Hr.Ms. „Vos” w 1921 | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
1912 |
| Wodowanie |
28 czerwca 1913 |
 Koninklijke Marine
| |
| Wejście do służby |
luty 1914 |
| Wycofanie ze służby |
1928 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
normalna: 510 ton |
| Długość |
70,4 metra |
| Szerokość |
6,6 m |
| Zanurzenie |
maksymalne: 2,8 m |
| Napęd | |
| 2 zespoły turbin parowych Krupp-Germania o łącznej mocy 8500 KM 4 kotły Yarrow, 2 śruby | |
| Prędkość |
30 węzłów |
| Zasięg |
2700 Mm przy prędkości 8,5 węzła |
| Uzbrojenie | |
| 4 działa kal. 75 mm (4 x I) 4 km kal. 7,9 mm (4 x I) | |
| Wyrzutnie torpedowe |
2 × 450 mm (2 x I) |
| Załoga |
83 |
Hr.Ms. Vos – holenderski niszczyciel z początku XX wieku, jedna z ośmiu zbudowanych jednostek typu Fret. Okręt został zwodowany 28 czerwca 1913 roku w stoczni Fijenoord w Schiedam, a w skład Koninklijke Marine wszedł w lutym 1914 roku. Jednostka została skreślona z listy floty w 1928 roku.
Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]
Niszczyciele typu Fret[a] były pierwszymi seryjnymi holenderskimi jednostkami tej klasy wyposażonymi w turbiny parowe[1]. Początkowo jednostki miały cztery krótkie kominy, jednak później przebudowano je w ten sposób, że wysokość kominów zmniejszała się schodkowo od pierwszego do czwartego komina[2].
Hr.Ms. „Vos” zbudowany został w stoczni Fijenoord w Schiedam (numer stoczniowy 93)[1][2]. Stępkę okrętu położono w 1912 roku, a zwodowany został 28 czerwca 1913 roku[1][3].
Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]
Okręt był niszczycielem o długości całkowitej 70,4 metra, szerokości 6,6 metra i maksymalnym zanurzeniu 2,8 metra (normalne wynosiło 2 metry)[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 510 ton[2][4][b]. Siłownię okrętu stanowiły dwa zestawy turbin parowych Krupp-Germania o łącznej mocy 8500 KM, do których parę dostarczały cztery kotły Yarrow[1][2][c]. Prędkość maksymalna napędzanego dwoma śrubami okrętu wynosiła 30 węzłów[2][3]. Okręt zabierał zapas 120 ton węgla i 12,5 tony paliwa płynnego, co zapewniało zasięg wynoszący 2700 Mm przy prędkości 8,5 węzła (lub 750 Mm przy prędkości 20 węzłów)[1][5][d].
Na uzbrojenie artyleryjskie okrętu składały się cztery pojedyncze półautomatyczne działa kalibru 75 mm L/52 SA Nr 1 i cztery pojedyncze karabiny maszynowe kal. 7,9 mm L/80[1][2]. Broń torpedową stanowiły dwie pojedyncze wyrzutnie kal. 450 mm[1][3].
Załoga okrętu składała się z 83 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].
Służba[edytuj | edytuj kod]
Okręt został przyjęty w skład Koninklijke Marine w lutym 1914 roku[1]. Niszczyciel wraz z budowanym jednocześnie Hr.Ms. „Panter” został wysłany do Holenderskich Indii Wschodnich, gdzie spędził cały okres służby[4][5]. Jednostkę wycofano ze składu floty w 1928 roku[5][6]. Zdjęte z okrętu wyrzutnie torpedowe wykorzystano w budowanych na przełomie lat 30. i 40. w Surabai kutrach torpedowych typu TM[5].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zwane również typem Wolf, od pierwszej zwodowanej jednostki.
- ↑ Brassey 1915 ↓, s. 183 podaje, że wyporność okrętu wynosiła 480 ton.
- ↑ Brassey 1915 ↓, s. 183 podaje, że moc siłowni wynosiła 7500 KM.
- ↑ Brassey 1915 ↓, s. 183 podaje, że okręt zabierał zapas 80 ton węgla.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- T.A. Brassey (red.): The Naval Annual, 1915. London: William Cloves and Sons, 1915. (ang.).
- Robert Gardiner, Roger Chesneau: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: FRET destroyers (1912–1914). Navypedia. [dostęp 2019-06-01]. (ang.).
- John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).
