Huczawa Bielska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Huczawa Bielska
Šumivý prameň
{{{alt grafiki}}}
Huczawa przy szlaku turystycznym
Państwo

 Słowacja

Kraj

 preszowski

Wysokość

880 m n.p.m.

Rodzaj obiektu

wywierzysko

Położenie na mapie kraju preszowskiego
Mapa konturowa kraju preszowskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Huczawa Bielska”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, u góry znajduje się punkt z opisem „Huczawa Bielska”
Ziemia49°13′06,2400″N 20°18′41,0400″E/49,218400 20,311400

Huczawa lub Huczawa Bielska (słow. Šumivý prameň, niem. Rauschquelle, węg. Zúgó-forrás[1]) – duże wywierzysko w słowackich Tatrach Bielskich. Położone jest na wysokości ok. 880 m n.p.m. u wylotu Doliny Huczawy przy szlaku turystycznym zwanym Zbójnickim Chodnikiem. Dawniej biło ono z szumem, obecnie jest obudowane i stanowi ujęcie wody dla miejscowości Tatrzańska Kotlina. Na łączkach w okolicy Huczawy zatrzymywało się dawniej bydło pędzone na popas do Doliny Przednich Koperszadów[2].

Nazwa huczawa występuje w różnych miejscach w Tatrach, zarówno polskich, jak i słowackich. Pochodzi od słowa huczeć (słow. hučať). Jest to gwarowe określenie szumiących, huczących potoków[2].

Około 300 m na południowy zachód od Huczawy znajduje się na wysokości 895 m rozdroże szlaków turystycznych – Rozdroże przy Huczawie (Rázcestie Šumivý prameň)[3].

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Czasy przejść według cytowanej mapy.

Szlak niebieski – niebieski (Zbójnicki Chodnik) od Tatrzańskiej Kotliny przez Rozdroże przy Huczawie do Kieżmarskich Żłobów.
  • Czas przejścia od Tatrzańskiej Kotliny do rozdroża przy Huczawie: 45 min, z powrotem 35 min.
  • Czas przejścia od Huczawy do Kieżmarskich Żłobów: 1 h, z powrotem 1 h.
Szlak zielony – zielony od Tatrzańskiej Kotliny do rozdroża przy Huczawie (jak szlak niebieski), potem skręca do Schroniska pod Szarotką. Czas przejścia całej trasy do schroniska: 2.30 h, ↓ 1.50 h

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. Tatry Bielskie [online] [dostęp 2020-02-10].
  2. a b Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  3. Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-26-8.