Kieżmarskie Żłoby
 Tablica przy wjeździe do Kieżmarskich Żłobów | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Kraj | |||
| Powiat | |||
| Wysokość |
908–915 m n.p.m. | ||
| Populacja (2016) • liczba ludności |
| ||
| Kod pocztowy |
059 60 | ||
Położenie na mapie kraju preszowskiego  | |||
Położenie na mapie Słowacji  | |||
| 49,2°N 20,3°E/49,194700 20,299200 | |||
Kieżmarskie Żłoby[2], w części literatury tatrzańskiej Kiezmarskie Żłoby (słow. Kežmarské Žľaby, niem. Kesmarker Tränke, węg. Késmárki Itató) – osiedle położone przy Drodze Wolności u wschodniego podnóża Tatr Wysokich. Administracyjnie należy ono do miasta Wysokie Tatry.
Osada znajduje się przy wylocie walnej Doliny Kieżmarskiej, pomiędzy Tatrzańską Kotliną a Matlarami, na wysokości ok. 908–915 m n.p.m. Miejscowość położona jest wśród Wielkiego Lasu Kieżmarskiego, znajdują się tu leśniczówka, dom wypoczynkowy dla młodzieży szkolnej, domy pracowników TANAP-u oraz przystanek autobusowy.
Pierwsze budynki powstały tu pod koniec XIX wieku: w 1885 r. wybudowana została leśniczówka miasta Kieżmark, w 1888 dom kieżmarskiego Towarzystwa Strzeleckiego, następnie inne zabudowania. Osiedle ucierpiało w wyniku pożaru w 1933 r.
Nazwa miejscowości pochodzi od poideł (żłobów) dla koni i bydła, które znajdowały się przy tutejszej gospodzie. Inne, mniej rozpowszechnione nazwy to Kieżmarska Gospoda, Kieżmarskie Napoje i Kieżmarskie Żleby. Wielka encyklopedia tatrzańska Zofii i Witolda Henryka Paryskich podaje nazwę "Kiezmarskie Żłoby" przez "z" oraz nazwę miasta "Kiezmark".
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
– od Drogi Wolności ku północy odchodzi niebieski szlak, zwany Zbójnickim Chodnikiem i prowadzący przez Las Kieżmarski do Tatrzańskiej Kotliny. Czas przejścia: 1:35 h, z powrotem 1:20 h
– nieco na południe od osady, na przystanku i parkingu Biała Woda rozpoczyna się żółty szlak, wiodący dnem Doliny Kieżmarskiej przez Zbójnicką i Rzeżuchową Polanę do Doliny Zielonej Kieżmarskiej. Czas przejścia do schroniska nad Zielonym Stawem: 3:30 h, ↓ 3:10 h
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ V tomto roku zrejme padne štvortisícová hranica. „Tatranský dvojtýždenník”. 1-2/XXVIII, s. 3, 2017-01-19. (słow.).
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. KSNG, 2013. s. 267. [dostęp 2017-12-02].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5.
- Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.
- Wielka encyklopedia tatrzańska, hasło "Kiezmarskie Żłoby". [dostęp 2012-09-02].