Hulicze
53°03′40″N 26°29′42″E/53,061111 26,495000| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
225390 |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 53°03′40″N 26°29′42″E/53,061111 26,495000
| |
Hulicze (biał. Гулічы, Huliczy; ros. Гуличи, Guliczi) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie lachowickim, w sielsowiecie Żerebkowicze.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W XIX i w początkach XX w. folwark położony w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie słuckim. Należał do klucza lachowickiego Kossakowskich.
W dwudziestoleciu międzywojennym wieś i folwark leżące w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie baranowickim[a], w gminie Lachowicze[1]. W 1921 wieś liczyła 275 mieszkańców, zamieszkałych w 54 budynkach, w tym 260 Białorusinów, 9 Żydów i 6 Polaków. 266 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 9 mojżeszowego. Folwark liczył zaś 40 mieszkańców, zamieszkałych w 2 budynkach, wyłącznie Białorusinów. 32 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 8 rzymskokatolickiego[1].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ do 1919 w powiecie słuckim
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Hulicze, pow. słucki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 207.
- Mapa WIG Nieśwież. [dostęp 2024-04-30]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2024-04-30]. (ros. • biał.).
