GNU Hurd
 Logo programu | |
 Interfejs użytkownika | |
| Producent | |
|---|---|
| Architektura | |
| Aktualna wersja |
0.9 |
| Jądro | |
| Środowisko pracy | |
| Licencja | |
| Wersja Live |
|
| Strona internetowa | |
GNU Hurd – jądro systemu operacyjnego opartego na architekturze mikrojądra.
Ściśle technicznie Hurd nie jest jądrem, a jedynie zbiorem uprzywilejowanych serwerów działających w przestrzeni użytkownika i dostarczających takich usług jak system plików, obsługa terminala, dysku czy sieci reszcie systemu. W jądrach monolitycznych sterowniki tego typu znajdują się w jądrze.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
System, którego jądrem jest Hurd, nazywa się GNU/Hurd (analogicznie do GNU/Linux) albo po prostu GNU, ponieważ Hurd jest częścią tego projektu.
Nazwa „Hurd” jest rekurencyjnym akronimem. Oznacza Hird of Unix-Replacing Daemons, „Hird” natomiast oznacza Hurd of Interfaces Representing Depth.
Dystrybucje[edytuj | edytuj kod]
Obecnie nadającymi się do użytku dystrybucjami z jądrem Hurd – poza ręczną kompilacją systemu – są Debian GNU/Hurd i ArchHurd.
Zgodność ze standardem POSIX[edytuj | edytuj kod]
Hurd jest częściowo zgodny ze standardem POSIX. Najważniejszą niezgodnością jest używanie systemu wątków Cthreads zamiast systemu określonego w standardzie POSIX (Pthreads). Planowane jest porzucenie Cthreads na rzecz Pthreads[1], tymczasowo istnieje biblioteka emulująca wątki Pthreads na bazie Cthreads.
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Mikrojądro[edytuj | edytuj kod]
Obecnie Hurd używa mikrojądra Mach 4, powstałego na Uniwersytecie Carnegie-Mellon, lecz od lat pojawiają się propozycje zmiany mikrojądra. Są one wysuwane ze względu m.in. na słabą wydajność i przenośność oraz brak obsługi SMP w Mach 4.
Podjęto próbę nieoficjalnego przeniesienia Hurd na L4. Udało się uzyskać pewne sukcesy na L4Ka::Pistachio, a docelowo jest rozważana integracja z jądrem Coyotos i współpraca z jego autorami.
Serwery[edytuj | edytuj kod]
Hurd bywa nazywany „zespołem serwerów” (bazujących na Machu lub innym mikrojądrze) wykonujących konkretne zadania. Do dyspozycji są serwery uwierzytelniania, haseł, procesów itd.
Nowatorskim rozwiązaniem zastosowanym w Hurdzie jest danie użytkownikom możliwości usunięcia lub zamiany jakiegokolwiek z serwerów. Użytkownicy mogą pisać też własne pełnoprawne serwery. Obszar systemu (w sensie obszaru, z którym użytkownik nie może nic zrobić) jest ograniczony do minimum.
Translatory[edytuj | edytuj kod]
Inną ciekawą cechą jest mechanizm translatorów, działających na zasadzie filtrów nakładanych na konkretne miejsca w drzewie katalogowym (także na pliki). Za przykład translatora mógłby posłużyć mechanizm pozwalający na dostęp do zasobów FTP tak jak do zwykłego katalogu na dysku i operacje na tych zasobach tak jak na plikach lokalnych (tymi samymi narzędziami).
Współcześnie takie możliwości są oferowane w obrębie pojedynczych programów, a nie całego systemu, natomiast najbliższy odpowiednik translatorów dla systemów typu GNU/Linux to projekt FUSE (filesystem in userspace).
Dystrybucje GNU uruchamiające Hurda[edytuj | edytuj kod]
Dystrybucje GNU bazujące na Hurdzie:
- Arch Hurd,
- Debian GNU/Hurd,
- NixOS[2][3],
- Bee GNU/Hurd (rozwój przerwany),
- Gentoo GNU Hurd (rozwój przerwany),
- GNU/Hurd Live CD[4] (rozwój przerwany).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ GNU Issues Convert Hurd Libraries and Servers to pthreads, dostęp 2011-10-07.
- ↑ nixos.org.
- ↑ Gnu.org: Nix-based GNU/Hurd System. 2012-03-21. [dostęp 2012-07-12].
- ↑ GNU Hurd/ hurd/ running/ live cd. [dostęp 2012-11-19].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| Historia | |
|---|---|
| Licencje | |
| Programy | |
| Postacie |
