Hynobius abei
| Hynobius abei[1] | |||
| Sato, 1934 | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Hynobius abei | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Hynobius abei – gatunek płaza ogoniastego z rodziny kątozębnych występujący endemicznie w Japonii. Dorasta do 12,2 cm. Zasiedla lasy, gdzie żywi się bezkręgowcami. Rozmnaża się w listopadzie i grudniu, a do przeobrażenia dochodzi w czerwcu lub w lipcu. Jest gatunkiem krytycznie zagrożonym w związku z bardzo małą populacją i obszarem występowania.
Wygląd i informacje ogólne[edytuj | edytuj kod]
Epitet gatunkowy pochodzi od nazwiska japońskiego zoologa Yoshio Abe[3]. H. abei osiąga rozmiary od 8,2 do 12,2 cm, wraz z ogonem (4,7–7,1 cm nie wliczając ogona)[4]. Tułów jest krótki i krępy, z widocznymi 11–13 bruzdami żeber[4]. Kończyny dość krótkie, z pięcioma palcami u stóp[4]. Ciało ma kolor czerwono-brązowy lub czarno-brązowy, z miejscowymi srebrnymi lub jasnoniebieskimi plamkami[4]. Z wyglądu gatunek ten jest bardzo podobny do Hynobius nebulosus, H. takedai i H. hidamontanus[4]. Jest gatunkiem diploidalnym z liczbą chromosomów 2n = 56[4].
Zasięg występowania i siedliska[edytuj | edytuj kod]
H. abei jest endemitem, występuje wyłącznie w Japonii[4]. Występuje głównie na wyspie Honsiu oraz w kilku innych lokalizacjach w prefekturach Hyōgo i Fukui[4]. Znane jest mniej niż 20 lokalizacji, w których ów gatunek występuje i jego obszar występowania jest mocno poszatkowany[4]. Zasiedla lasy bambusowe, lasy liściaste zrzucające liście na zimę, aktywny jest głównie nocą[4][5]. Żywi się dżdżownicami, pająkami, ślimakami, owadami, a także wodnymi bezkręgowcami[4].
Rozmnażanie i rozwój[edytuj | edytuj kod]
Rozmnaża się w listopadzie i grudniu w zacienionych zbiornikach wodnych, w których temperatura wody jest stosunkowo stabilna przez cały rok[4]. Dorosłe osobniki rozmnażają się w tym samym zbiorniku wodnym w każdym roku[4]. W okresie godowym policzki samca puchną przez co jego głowa sprawia wrażenie trójkątnej[4]. Samica składa od 26 do 109 jaj pod warstwą liści[4]. Samiec następnie pilnuje skrzeku przez pewien okres[4]. Nowo wyklute kijanki rozwijają się pod warstwą śniegu i szybko dojrzewają po jego stopnieniu[4]. Do przeobrażenia dochodzi w czerwcu lub lipcu, sporadycznie w sierpniu[4]. Młode osobniki dorosłe spędzają dalszą część życia nieopodal zbiornika wodnego, w którym się wykluły[4].
Status[edytuj | edytuj kod]
Hynobius abei jest gatunkiem krytycznie zagrożonym (CR)[5]. Jest to spowodowane poszatkowanym oraz bardzo małym łącznym obszarem występowania (mniej niż 10 km²), bardzo małymi populacjami oraz dużą podatnością na degradację środowiska[4][5]. Zagrażają mu urbanizacja, a także handel, jako że gatunek ten sprzedawany jest nielegalnie jako zwierzę domowe[5]. W prefekturze Hyōgo gatunkowi temu wydzielono obszar chroniony w listopadzie 1998 roku, gdzie jest on prawnie chroniony[5]. W prefekturze Kyoto H. abei jest pod całkowitą ochroną prawną jako pomnik przyrody[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Hynobius abei, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Hynobius abei, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Bo Beolens, Michael Watkins, Michael Grayson, The Eponym Dictionary of Amphibians, Pelagic Publishing, 22 kwietnia 2013, ISBN 978-1-907807-44-2 [dostęp 2020-07-28] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t AmphibiaWeb - Hynobius abei [online], amphibiaweb.org [dostęp 2020-07-28].
- ↑ a b c d e f Yoshio Kaneko, Masafumi Matsui, IUCN Red List of Threatened Species: Hynobius abei [online], IUCN Red List of Threatened Species, 30 kwietnia 2004 [dostęp 2020-07-28].