Prosienicznik plamisty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Hypochaeris maculata)
Prosienicznik plamisty
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

astrowate

Podrodzina

Cichorioideae

Rodzaj

prosienicznik

Gatunek

prosienicznik plamisty

Nazwa systematyczna
Hypochaeris maculata L.
Sp. Pl. 2: 810. 1753[3]
Synonimy
  • Achyrophorus alpicolus Schur
  • Achyrophorus maculatus (L.) Scop.
  • Hypochaeris carpathica Pax
  • Trommsdorffia maculata (L.) Bernh[3].

Prosienicznik plamisty[4] (Hypochaeris maculata L.) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. Występuje w Europie oraz w środkowej i zachodniej części Azji. W Polsce występuje na obszarze całego kraju, ale nierównomiernie. W północno-zachodniej, środkowej i południowo-wschodniej części kraju oraz w górach jest rzadki, w pozostałych regionach kraju jest dość częsty. W Karpatach znany jest tylko z kilkunastu stanowisk, na wielu z nich już wyginął[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga
Wzniesiona, o wysokości 25-100 cm, dołem owłosiona szorstkimi włoskami. Jest bezlistna lub ma 1-2 liście[6].
Liście
Głównie liście różyczkowe. Są podługowate, lub podłużnie eliptyczne, całobrzegie lub zatokowo ząbkowane i szorstko owłosione. Często mają czerwononabiegłe plamy (od nich pochodzi gatunkowa nazwa)[6].
Kwiaty
Złocistożółte, zebrane w 1-3 koszyczkii. Okrywa ma długość 17-23 mm, a jej listki są wąskolancetowate, całobrzegie i mają gęsto orzęsione brzegi[6].
Owoc
Mają długość 10-17 mm i zaopatrzone są w dzióbek Posiadają puch kielichowy o pierzastych włoskach w jednym szeregu[6].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit: Kwitnie od czerwca do sierpnia. Nasiona są rozsiewane przez wiatr (anemochoria). Rośnie w murawach i w świetlistych lasach. Liczba chromosomów 2n = 10[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
  3. a b The Plant List. [dostęp 2017-03-01].
  4. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  5. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
  6. a b c d Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  7. Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.