Iłańce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iłańce
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

brasławski

Sielsowiet

Mieżany

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Iłańce”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Iłańce”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Iłańce”
Ziemia55°40′08,7″N 26°50′43,6″E/55,669083 26,845444

Iłańce (biał. Іланцы, Iłancy; ros. Иланцы, Iłancy) – dawna wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim.

Inna nazwa wsi Jełańce[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego[2].

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie dziśnieńskim (od 1926 w powiecie brasławskim), w gminie Brasław[3][1].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało wieś 49 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego. Jednocześnie 46 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 3 białoruską. Było tu 8 budynków mieszkalnych[3]. W 1931 w 9 domach zamieszkiwało 51 osób[4].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Mieżanach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Brasławiu i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Mieżanach[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 3.
  2. kolonia Iłańce (Jełańce), kolonia na mapie (powiat brasławski, województwo wileńskie) [online], www.radzima.net [dostęp 2023-12-19].
  3. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 3.
  4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 4.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 558.