Przejdź do zawartości

Ignacy Dominik Łopaciński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ignacy Dominik Łopaciński
Ilustracja
Herb
Lubicz
Rodzina

Łopacińscy herbu Lubicz

Data i miejsce urodzenia

18 września 1822
Saria

Data i miejsce śmierci

11 maja 1882
Saria

Ojciec

Józef Mikołaj Łopaciński

Matka

Dorota Morykoni

Żona

Maria Szumska

Dzieci

Józef Łopaciński
Zofia Dorota Łopacińska
Stanisław Jan Łopaciński

Ignacy Dominik Łopaciński herbu Lubicz (ur. 18 września 1822 w Sarii; zm. 11 maja 1882 tamże) – ziemianin, członek władz powstania styczniowego 1863.

Pochodził z odnogi saryjskiej Łopacińskich, ojciec Stanisława i dziadek Euzebiusza. Marszałek szlachty powiatu drysieńskiego w latach 1855-58, później sędzia honorowy drysieński. Po śmierci żony wybudował w Sarii kościół w stylu ostrołukowym na wzór kościoła św. Anny w Wilnie.

W czasie powstania styczniowego został członkiem Wydziału Zarządzającego Prowincjami Litwy[1][2] ustanowionego przez Tymczasowy Rząd Narodowy. W odwecie za jego udział w powstaniu kozacy splądrowali i zniszczyli pałac w Leonpolu należący do Łopacińskich.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mieczysław Jackiewicz: Powstanie Styczniowe w Wilnie i okolicy oraz represje popowstaniowe (1). kurierwilenski.lt, 2013-01-21. [dostęp 2016-03-29].
  2. Pamiętniki Jakóba Gieysztora z lat 1857-1865 poprzedzone wspomnieniami osobistemi prof. Tadeusza Korzona oraz opatrzone przedmową i przypisami tom 1 tom 2 Wilno 1913.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Ignacy Dominik Łopaciński, ok. 1860