Ilja Azarow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ilja Azarow
Илья Ильич Азаров
wiceadmirał wiceadmirał
Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1902
Petersburg

Data i miejsce śmierci

16 lipca 1979
Moskwa

Przebieg służby
Siły zbrojne

 MW ZSRR

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Kutuzowa II klasy (ZSRR) Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Medal „Za obronę Odessy” Medal „Za obronę Sewastopola” (ZSRR) Order Nachimowa I klasy (ZSRR) Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR”

Ilja Iljicz Azarow (ros. Илья Ильич Азаров, ur. 21 lipca?/3 sierpnia 1902 w Petersburgu, zm. 16 lipca 1979 w Moskwie) – radziecki wiceadmirał[1], uczestnik II wojny światowej.

Od 1924 służył w radzieckiej Marynarce Wojennej i należał do RKP(b), początkowo był marynarzem Floty Bałtyckiej. Od 1937 był pracownikiem politycznym Floty Oceanu Spokojnego, ukończył Wojskową Akademię Polityczną im. Lenina (1937), w czerwcu 1941 otrzymał stopień komisarza dywizyjnego. Od czerwca 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami jako zastępca szefa Zarządu Politycznego Floty Bałtyckiej, później od sierpnia 1941 członek Rady Wojennej Odeskiego Rejonu Obronnego, od października 1941 do marca 1943 i ponownie od lutego 1944 członek Rady Wojennej Floty Czarnomorskiej (do maja 1947), a od marca 1943 do lutego 1944 zastępca szefa Głównego Zarządu Politycznego Marynarki Wojennej ZSRR.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. kontradmirał - Uchwała Rady Komisarzy Ludowych nr 1973 z 13 grudnia 1942, wiceadmirał - Uchwała Rady Komisarzy Ludowych nr 1283 z 25 września 1944

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]