Indoktrynacja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Członkowie Hitlerjugend wykonujący salut nazistowski na wiecu w Lustgarten w Berlinie (1933)
Dziewczyna trzymająca cytaty przewodniczącego Mao (1968)

Indoktrynacja (łac. doctrina ‘nauka’) – świadomy i systematyczny proces, którego celem jest wpojenie człowiekowi określonych ideologii i doktryn[1], zwłaszcza politycznych, religijnych lub społecznych, korzystający z propagandy, stosowanej przez środki masowego przekazu, system oświaty szkolnej i pozaszkolnej.

Istotną cechą indoktrynacji jest świadome pozbawianie odbiorców wiedzy o kierunkach przeciwnych do promowanych.

Typowym przykładem stosowania indoktrynacji jest niemiecka hitlerowska organizacja młodzieżowa Hitlerjugend.

Współczesnym przykładem indoktrynacji jest system oświaty w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej, gdzie u dzieci w wieku kilku lat rozpoczyna się proces wychowywania ideologicznego, polegający m.in. na wprowadzaniu do placówek oświatowych przedmiotów typu „dzieciństwo wielkiego wodza[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”, 2001, s. 136. ISBN 83-88149-41-5.
  2. B.R. Myers, Najczystsza rasa. Propaganda Korei Północnej, Bartosz Hlebowicz (tłum.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, ISBN 978-83-01-16589-5, OCLC 802095460.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]