Indra Lesmana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Indra Lesmana
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 marca 1966
Dżakarta

Pochodzenie

indonezyjskie

Zawód

muzyk jazzowy, kompozytor

Aktywność

od 1976

Strona internetowa

Indra Lesmana (ur. 28 marca 1966 w Dżakarcie[1][2]) – indonezyjski muzyk jazzowy i kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 28 marca 1930 r. w Dżakarcie. Ojciec artysty Jack Lesmana był muzykiem jazzowym, a jego matka – Nien Lesmana – znaną piosenkarką. Swoją karierę muzyczną rozpoczął w wieku 10 lat, kiedy to wystąpił z ojcem jako klawiszowiec na spektaklu jazzowym w Bandungu[2][3]. Dwa miesiące później, w Taman Ismail Marzuki w Dżakarcie, Indra grał na klawiszach podczas koncertu jazzowego z udziałem sławnych muzyków, takich jak Jack Lesmana, Benny Likumahuwa czy piosenkarz Broery Marantika[2].

W 1978 roku Indra wydał swój pierwszy album „Ayahku Sahabatku”. Od samego początku styl muzyczny Indry znajdował się pod silnym wpływem stylów Johna Coltrane’a, Milesa Davisa, McCoy Tynera i Charliego Parkera[2]. W tym samym roku Indra wraz z ojcem udał się do Australii, aby wziąć udział w tygodniu kultury ASEAN Trade Fair. Za namową ojcą młody muzyk podjął próbę zdania egzaminu wstępnego do New South Wales Conservatory School of Music w Sydney[2]. Ostatecznie został przyjęty do konserwatorium, a z pomocą Ambasady Australii Indra otrzymał pełne stypendium na naukę w szkole[4].

W 1981 r. wraz z ojcem założył formację jazzową Indra & Jack Lesmana Quartet, w skład której wszedł także Karim Suweileh oraz australijski muzyk James Morrison[3]. Podczas wizyty w Indonezji wydali album „Children of Fantasy”[2]. Po powrocie do Australii Indra założył grupę jazzową Nebula[3], a następnie zapoczątkował zespół Women and Children First, który w 1983 r. wydał swój debiutancki album[2].

Amerykańska wytwórnia Zebra Records, należąca do MCA Records, wyraziła chęć wydania albumu „No Standing” jako albumu solowego Indry. W 1984 r. osiągnięto porozumienie w sprawie wydania albumu, a w kolejnym roku muzyk przeprowadził się do Stanów Zjednoczonych. Indra nagrywał również w Mad Hatter Studio. W 1986 r. wyszedł album „For Earth and Heaven”. Dwa single „No Standing” (z albumu „No Standing”) i „Stephanie” (z albumu „For Earth and Heaven”) znalazły się w rankingach Billboard Charts w kategorii jazzu i zajęły pierwsze miejsca na listach przebojów radiowych w Stanach Zjednoczonych[2].

Redakcja serwisu internetowego Viva.co.id określiła muzyka mianem „ikony indonezyjskiego jazzu”. Jego dorobek muzyczny obejmuje ponad 200 oryginalnych kompozycji i prawie 50 albumów[2].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

  • 1978: Ayahku Sahabatku
  • 1981: Children Of Fantasy
  • 1982: No Standing
  • 1982: Nostalgia
  • 1982: Latin Jazz Fusion
  • 1983: Women And Children First
  • 1984: No Standing
  • 1984: Tragedi
  • 1984: Yang Pertama Yang Bahagia
  • 1986: For Earth And Heaven
  • 1986: Karina
  • 1986: Gemilang
  • 1986: Jack & Indra Lesmana Various
  • 1987: La Samba Primadona
  • 1987: Semakin Menawan
  • 1988: Kau Datang
  • 1988: Ekspresi
  • 1989: Dunia Boleh Tertawa
  • 1989: Titi Dj 1989
  • 1990: Aku Ingin
  • 1990: Adegan
  • 1992: Cerita Lalu
  • 1992: Selangkah Di Depan
  • 1992: Hanya Untukmu
  • 1993: Biarkan Aku Kembali
  • 1994: Tiada Kata
  • 1994: Waktu Berjalan
  • 1994: Kehadiran
  • 1994: Bulan Di Atas Asia
  • 1994: Ayah
  • 1995: Kabut Di Kaki Langit
  • 1996: Jalan Yang Hilang
  • 1996: Romantic Piano
  • 1996: Jalan Hidupmu
  • 1996: Menari-nari
  • 1997: Lost Forest
  • 1997: Selamat Tinggal
  • 1998: Kedua
  • 1998: Sabda Prana
  • 1999: Saat Yang Terindah
  • 2000: Interaksi
  • 2000: Reborn
  • 2001: The Birds
  • 2002: Kinanti
  • 2002: O.s.t Rumah Ke Tujuh
  • 2003: Gelatik
  • 2005: Silver
  • 2007: Kayon
  • 2009: Joy Joy Joy

Źródło:[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Niken Paramita Wulandari, Ajeng Ritzki Pitakasari: Diam-Diam, Indra Lesmana Kagumi Ahmad Dhani. Republika Online, 2013-08-14. [dostęp 2021-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-08)]. (indonez.).
  2. a b c d e f g h i j Lutfi Dwi Puji Astuti: Indra Lesmana. Viva.co.id, 2012-05-31. s. 1–3. [dostęp 2021-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-08)]. (indonez.).
  3. a b c Indra Lesmana: indera musik. W: Musisiku. Penerbit Republika, 2007. OCLC 213457141. [dostęp 2021-02-08]. (indonez.).
  4. Tekun Perkenalkan Jazz. Tokoh.id, 2011-05-20. [dostęp 2021-02-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-07)]. (indonez.).