Inga Fischer-Hjalmars
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
16 stycznia 1918 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 września 2008 |
| Zawód, zajęcie |
fizyczka, chemiczka |
| Alma Mater | |
Inga Fischer-Hjalmars (ur. 16 stycznia 1918 w Sztokholmie, zm. 17 września 2008 w Lidingö) – szwedzka chemiczka, fizyczka, farmaceutka i pionierka chemii kwantowej[1]. Była pionierką zastosowania mechaniki kwantowej do rozwiązywania problemów chemii teoretycznej i sekretarzem Stałego Komitetu Wolnej Wymiany Naukowców Międzynarodowej Rady Nauki.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jej rodzicami byli Karen Beate Wulff i inżynier budownictwa Otto Fischer. W 1939 otrzymała tytuł Bachelor z farmacji, a w 1944 magistra z fizyki, chemii i matematyki. Kontynuowała studia podyplomowe, uzyskując tytuły z mechaniki kwantowej w 1949 i chemii w 1950[2]. W trakcie studiów chemicznych pod kierunkiem Nilsa Löfgrena jako pierwsza zsyntetyzowała nowy środek znieczulający xylocainę[2].
W 1949 rozpoczęła pracę na doktoratem. Tytuł uzyskała w 1952 na Uniwersytecie w Sztokholmie, gdzie została profesorem nadzwyczajnym fizyki matematycznej i mechaniki. W latach 1959–1963 prowadziła laboratorium fizyki matematycznej w Królewskim Instytucie Technicznym w Sztokholmie. Została pierwszą szwedzką profesor fizyki teoretycznej. Zastąpiła na stanowisku Oskara Kleina i piastowała to stanowisko do 1982.
Członkostwo w Akademiach Nauk
[edytuj | edytuj kod]- Międzynarodowa Akademia Nauk Kwantowo-Molekularnych
- Królewska Szwedzka Akademia Nauk
- Królewska Duńska Akademia Nauk i Literatury
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jej mężem był profesor inżynierii mechanicznej Stig Hjalmar.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Adam Johannes Johansson, Inga Fischer-Hjalmars (1918–2008): Swedish Pharmacist, Humanist, and Pioneer Quantum Chemist, „Journal of Chemical Education”, 89 (10), 2012, s. 1274–1279, DOI: 10.1021/ed300024g [dostęp 2024-04-18] (ang.).
- ↑ a b Björn Roos, Inga Fischer – Hjalmars 1918–2008 [online], International Academy of Quantum Molecular Science, czerwiec 2009 [dostęp 2024-04-18] (ang.).